Friedrich Ludwig Weidig

Friedrich Ludwig Weidig (ur. 15 lutego 1791 r. w in Oberkleen; zm. 23 lutego 1837 r. w Darmstadt) był niemieckim teologiem ewangelickim, pedagogiem, publicystą i pionierem gimnastyki.

Friedrich Ludwig Weidig-Gr
Friedrich Ludwig Weidig.
Źródło: Wikimedia Commons

Życiorys ↑

Friedrich Ludwig Weidig studiował od 1808 r. teologię w Gießen. W 1812 r. został konrektorem w szkole dla chłopców w Butzbach, do której sam wcześniej uczęszczał. Biorąc przykład z Friedricha Ludwiga Jahna (1778-1852) prowadził ze swoimi uczniami ćwiczenia gimnastyczne i założył tam w 1814 r. plac ćwiczeń. Z tego też powodu przez historyków i biografów został nazwany "heskim ojcem gimnastyki".

Z powodu prowadzonej działalności politycznej był od 1818 r. inwigilowany przez władze. Weidig należał do liberalnych demokratów, którzy dążyli do zjednoczenia Niemiec jako narodowego państwa demokratycznego. W 1822 r. uzyskał tytuł doktora filozofii. W grudniu 1826 r. został rektorem szkoły w Butzbach i wkrótce się ożenił z Amalie Hofmann. Z podziwem obserwował powstania w Polsce i Grecji. W 1832 r. udał się na południe Niemiec, gdzie pomagał w przygotowaniu święta Hambacher Fest, w którym jednak nie wziął udziału z powodu urzędowego nadzoru.



W 1833 r. został po raz pierwszy zatrzymany, ale pomimo tego opublikował nielegalnie w 1834 r. cztery wydania "Leuchter und Beleuchter für Hessen (oder der Hessen Notwehr)". W tym samym roku spotkał się z Georgiem Büchnerem (1813-1837). Weidig przygotował do wydania rękopis Büchnera "Der Hessische Landbote" oraz zorganizował jego nielegalną dystrybucję.

Nieufne wobec niego władze odwołały go z dotychczasowego stanowiska 4 kwietnia 1834 r. i dały posadę pastora w małej miejscowości Ober-Gleen (dzisiaj część Kirtorf). Gdy w lecie 1834 r. wydała się sprawa z "Der Hessische Landbote" Büchner uciekł do Strasburga, a Weidig wzbraniał się przed emigrację do Szwajcarii. 22 kwietnia 1835 r. został aresztowany i osadzony w więzieniu w Friedbergu, a po dwóch miesiącach przewieziony z pozostałymi więźniami politycznymi do więzienia w Darmstadt, gdzie po dwóch latach przesłuchiwań i maltretowań popełnił 23 lutego 1837 r. samobójstwo rozbitą butelką. Na ścianie celi napisał krwią: »Ponieważ wróg odmawia mi wszelkiej obrony, więc wybieram haniebną śmierć z własnej woli.«

Dzieła (wybór) ↑

  • Liederbüchlein aller Teutschen. 1815.
  • Teutsches Gesangbuch. 1831.
  • Reliquien D. Friedrich Ludwig Weidig's, gewesenen Pfarrers in Obergleen im Großherzogthume Hessen. 1838 (pośmiertnie).
  • Gedichte. 1847 (pośmiertnie).

Literatura ↑

  • Arthur Wyß: Weidig, Friedrich Ludwig. W: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 41, Duncker & Humblot, Leipzig 1896, s. 450-453.
  • Hans-Otto Schneider: Weidig, Friedrich Ludwig. W: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL). Tom 28, Bautz, Nordhausen 2007, ISBN 978-3-88309-413-7, s. 1551-1578.

Linki ↑

Autor: Roman Penkała