Franz Praetorius


Georg Friedrich Franz Praetorius (ur. 22 grudnia 1847 w Berlinie; zm. 21 stycznia 1927 we Wrocławiu (wówczas niem. Breslau)) – niemiecki orientalista, etiopista i hebraista. (wyznanie ewangelickie)

Życiorys


Franz Praetorius studiował językoznawstwo i orientalistykę na uniwersytetach w Berlinie i Lipsku. W 1870 r. doktoryzował się na uniwersytecie w Halle dysertacją pt. Fabula de Regina Sabea apud aithiopes. Brał udział w wojnie francusko-pruskiej w 1870/71. W 1873 r. habilitował się w Berlinie i w 1876 r. został tam nieopłacanym profesorem nadzwyczajnym. W 1880 r. powołano go jako profesora zwyczajnego filologii semickiej na uniwersytet we Wrocławiu, w 1892 r. przeniósł się do Halle i w 1909 r. wrócił na uniwersytet we Wrocławiu. W czasie pobytu w Halle był protokolantem w Niemieckim Towarzystwie Wschodnim (Deutsche Morgenländische Gesellschaft, DMG), w którego czasopiśmie Zeitschrift der DMG ukazała się większość jego prac.

Franz Praetorius zajmował się przede wszystkim żywymi językami etiopskimi (tigrinia, harari, amharski), jak również znajdującymi się w ich sąsiedztwie językami niesemickimi. Jego Grammatica Aethiopica : cum paradigmatibus, literatura, chrestomatia et glossario. (1886) jest nadal używana w czasie zajęć akademickich. Jako hebraista zajmował się intensywnie poetyką Starego Testamentu (m.in. Księgami Amosa, Izajasza, Ozeasza), jak również pochodzeniem hebrajskich akcentów i nazwisk.

Jego uczniem był Enno Littmann (1875–1958).

Dzieła (wybór)


  • Mazḥafa tomâr : das äthiopische Briefbuch nach drei Handschriften. Leipzig : Brockhaus, 1869.
  • Ueber die Sprache von Harar. Leipzig, 1869.
  • Fabula de Regina Sabaea apud Aethiopes. Halis : Typis Orphanotropei, 1870.
  • Ueber die Somalisprache. Leipzig, 1870.
  • Beiträge zur Erklärung der himjarischen Inschriften. Halle : Verl. der Buchhandlg. des Waisenhauses, 1872.
  • Grammatik der Tigriñasprache in Abessinien : hauptsächlich in der Gegend von Aksum und Adoa ; mit einer Textbeilage. 3 zeszyty, Halle : Verl. der Buchh. des Waisenhauses, 1871–74.
  • Die Amharische Sprache. Halle : Buchh. des Waisenhauses, 1878-1879.
  • Grammatica Aethiopica : cum paradigmatibus, literatura, chrestomatia et glossario. Karlsruhe : Reuther, 1886.
  • Zur Grammatik der Gallasprache. Berlin : Peiser, 1893.
  • Zum Verständnisse Sibawaihi's. Halle a. S. : Buchh. des Waisenhauses, 1895.
  • Das Targum zu Josua in Jemenischer Überlieferung. Berlin : Reuther & Reichard, 1899.
  • Über den Ursprung des kanaanäischen Alphabets. Berlin : Reuther & Reichard, 1906.
  • Die Gedichte des Hosea : Metrische und textkritische Bemerkungen. Halle : Niemeyer, 1926.

Linki