Karl Follen
Karl Theodor Christian Friedrich Follen (także Follenius, w Stanach Zjednoczonych jako Charles Follen; ur. 4 września 1796 r. w Romrod koło Alsfeld, Hesja; zm. 13 stycznia 1840 r. koło Dampferbrand na wyspie Long Island Sound w Stanach Zjednoczonych) - niemiecko-amerykański pisarz i radykalny demokrata. (wyznania luterańskiego, później unitariańskiego)
![]() |
Karl Follen. Źródło: Wikimedia Commons |
Genealogia
Ojciec Christoph Follenius (1759–1833), adwokat, później sędzia w Gießen; matka Rosine Buchholz (1766–1800); przybrana matka Luise Therese Römich (1779–1885); brat Adolf Ludwig Follen (1794-1855); - ożenił się w Bostonie w 1828 r. z pisarką Elizą Lee Cabot (1787–1860); miał jednego syna.
Życiorys
Karl Follen uczęszczał do gimnazjum w Gießen, gdzie był uczniem Friedricha Gottlieba Welckera (1784-1868) i zapoznał się z poglądami Friedricha Schillera (1759-1805) i Johanna Gottlieba Fichte (1762-1814). W 1813 r. rozpoczął studia prawnicze na uniwersytecie w Gießen. 17 listopada 1814 r. założył razem z innymi studentami uniwersytetu stowarzyszenie studenckie Teutsche Lesegesellschaft zur Errichtung vaterländischer Zwecke, które obok Urburschenschaft z Jeny uchodzi za prekursora studenckiego ruchu korporacyjnego. Po rozpadzie Lesegesellschaft w styczniu 1815 r. powstał związek Teutonia i kierowany przez Follena radykalny Germania.
W 1816 r. Karl Follen brał udział jako zwolennik narodowego ruchu gimnastycznego Friedricha Ludwiga Jahna (1778-1852) przy założeniu korporacji studenckiej Christlich-Teutschen Burschenschaft, której zaprojektował statut. Prawo przynależności mówiło, że mogą do niego wstąpić wszyscy studenci, którzy są połączeni "historią krwi, wiary i wychowania", przez co nie mogli do związku należeć Żydzi. Ostre dyskusje skierowane przeciwko niemu, które szły w parze z denuncjacjami i wykluczeniami zwolenników Follena z oddziałów krajowych oraz sprzeciw władz uniwersyteckich i państwowych nie zrażały go.
Także jako świeżo upieczony doktor prawa (1818), praktykant prawa i provatdozent opowiadał się najpierw w Gießen później w Jenie za poglądami republikańskimi, przy czym uznawał usprawiedliwienie politycznego mordu. Proces przeciw zażyłemu przyjacielowi Karlowi Ludwigowi Sandowi (1795-1820) wykazał wprawdzie, że Follen może nie bezpośrednio, ale moralnie wziął udział w przygotowaniu morderstwa Augusta von Kotzebue. W związku z tym musiał opuścić Niemcy. Ponieważ także jako nauczyciel w gimnazjum w Chur (1820-21) i profesor na uniwersytecie w Bazylei (1821-24) w Szwajcarii nadal prowadził agitację polityczną musiał w 1824 r. uciekać do Ameryki. W Stanach Zjednoczonych uczył na Uniwersytecie Harwardzkim i jako pierwszy profesor zapewnił trwałe miejsce niemieckiemu językowi i niemieckiej kulturze w amerykańskim życiu uniwersyteckim. Opowiadał się skutecznie za wprowadzeniem niemieckiej gimnastyki i za niemiecką pedagogiką i filozofią. Zajmowanie się filozofią Friedricha Schleiermachera (1768-1834) i wpływ unitariańskiego pioniera Williama Henry'ego Channinga spowodował, że został kaznodzieją w nowym liberalnym Kościele.
Jako niepoprawny idealista musiał oczywiście także działać na rzecz całkowitego wyzwolenia murzyńskich niewolników. Walka ta kosztowała go stanowisko na Uniwersytecie Harwardzkim i zmusiło go to do działalności pisarskiej i kaznodziejskiej. Właśnie kiedy Karl Follen miał objąć nowe stanowisko pastora, zginął podczas wypadku parowca. Nowoangielscy przywódcy duchowni jak np. Channing opłakiwali jego śmierć jako utratę osoby służącej na rzecz wolności.
Literatura
- Ernst Kelchner: „Follen, Karl”. W: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 7, Duncker & Humblot, Leipzig 1877, s. 149.
- Ernst Rose: „Follen, Karl Theodor Christian”. W: Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 5, Duncker & Humblot, Berlin 1961, ISBN 3-428-00186-9, s. 286.
Linki
- Biografia w Historisches Lexikon der Schweiz (HLS).