Johannes Förster

Johannes Förster (także: Försterus; ur. 25 grudnia 1576 r. w Auerbach (Vogtland); zm. 17 listopada 1613 r. w Eisleben) - niemiecki teolog luterański i poeta.

Johannes Förster, sbb 004670
Johannes Förster (Iohannes Försterus).
Źródło: Staatsbibliothek zu Berlin sbb-004670

Genealogia ↑

W 1601 r. ożenił się z córką miejskiego urzędnika Barbarą Reichold; miał 4 synów i 4 córki.

Życiorys ↑

Johannes Förste uczęszczał od 1590 r. do szkoły w Schneebergu, gdzie u uczył się języka łacińskiego, greckiego i hebrajskiego. Od 1593 r. studiował na uniwersytecie w Lipsku. 29 września 1594 r. nabył tytuł bakałarza na wydziale filozoficznym i uzyskał w 1597 r. stopień magistra. Jego zainteresowania skupiały się zwłaszcza na astronomii, potem poświęcił się teologii i prowadził wykłady z filozofii i języków na uniwersytecie w Lipsku. Po tym jak w 1600 r. otrzymał koronę poetycką (łac. poeta laureatus - najwyższe wyróżnienie dla poety, który dzięki temu mógł prowadzić wykłady o poezji i retoryce na wszystkich uniwersytetach), został niedzielnym kaznodzieją w kościele św. Tomasza (niem. Thomaskirche).

Od 1601 r. Johannes Förster pracował jako rektor w szkole w Schneebergu. W 1603 r. został głównym pastorem w kościele św. Michała (niem. St. Michaelskirche) w Zeitz. W tym czasie habilitował się, w 1602 r, został bakałarzem na wydziale teologicznym w Lipsku, w 1604 nabył tytuł licencjata, a w 1606 r. doktora teologii.

W 1607 r. został profesorem zwyczajnym teologii na uniwersytecie w Wittenberdze i pastorem w kościele zamkowym (niem. Schlosskirche). W 1613 r. Johannes Förster otrzymał nominację na generalnego superintendenta i przewodniczącego konsystorza w Hrabstwie Mansfeld, w związku z czym zamieszkał w Eisleben. W tym samym roku zmarł i 21 listopada został pochowany w kościele św. Andrzeja (niem. St.-Andreas-Kirche).

Dzieła (wybór) ↑

  • Bvccina Victoriae Bellerophonteae In honorem Vera Pietate; Solida Ervditione; singulari virtute; praeclara[ue] ingenij dexteritate praestantissimorum Iuuenum-virorum numero XXII. Quibus omnibus & singulis summus Philosophiae gradus & Magisterij insignia, publica solennitate, in inclyta Lipsiensium Academia decernebantur XXVI. die Ianuarij; Anno Epochae humanae MDIIC ... 1598.
  • Horti hesperidum mythologica exēgēseis illustrati, et in honorem ingenuorum ... virorum-iuvenum, numero 15. 1601.
  • De panis eucharistici fractione, quo continetur Status controversiae inter Lutheranos et novos Carolstadianos. 1602.
  • Problēma Theologikon De Panis Eucharistici Fractione. 1606.
  • Drey Lehrhaffte Predigten. 1608.
  • Gretserus calumniator: id est oratio apologetica pro Luthero. 1611.
  • Vindiciae Lutheri. 1609.
  • Nucleus historiae passionis. 1610.
  • Commentar in Esaiam. 1620.

Literatura ↑

Linki ↑

Autor: Roman Penkała