Friederike Fliedner

Friederike Wilhelmine Fliedner (także Frederike; ur. 25 stycznia 1800 r. w Braunfels jako Friederike Münster; zm. 22 kwietnia 1842 r. w Kaiserswerth) - niemiecka nauczycielka i pielęgniarka. Zarządzała pierwszym domem diakonijnym Diakonissen-Mutterhaus w Kaiserswerth. (wyznania ewangelickiego)

Friederike Fliedner, Braunfels Burgweg 10 2120
Tablica pamiątkowa na domu w Braunfels, w którym urodziła się Friederike Fliedner.
Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia


Ojciec Andreas Münster (1775-1849), nauczyciel; matka Zofe Louise Hartmann (1770-1816) z Braunfels; - 15 kwietnia 1828 r. poślubiła w Oberbiel koło Wetzlar Theodora Fliednera (1800-1864), teologa i założyciela Rheinisch-Westphälische Gefängnisgesellschaft; urodziła 11 dzieci, ale tylko troje osiągnęło wiek dojrzały: Luise (1830-1916), Wilhelmine (Mina) (1835-1904) i Georg (1840-1916).

Życiorys


Friederike Fliedner była najstarsza z siedmiorga rodzeństwa. Kiedy wyuczyła się zawodu pielęgniarki zmarła jej matka na tyfus i musiała zaopiekować się młodszym rodzeństwem, ojcem i babcią. Po drugim ślubie ojca w 1817 r. pomagała przybranej matce w prowadzeniu domu. Przyjaźń z bazylejskimi misjonarzami Goebelem i Traubem, którzy bezskutecznie działali na południu Rosji, wywarła na nią duży wpływ.

Po tym jak bracia opuścili dom rodzinny i młodsza siostra Loise przejęła opiekę nad domem, musiała Friederike zarabiać pieniądze, aby móc wesprzeć finansowo rodzinę. Od stycznia 1826 r. do 1828 r. pracowała jako wychowawczyni w Düsselthaler (dzisiaj część Düsseldorfu) w ewangelickim ośrodku dla sierot Rettungsanstalt Düsseltal für Waisenkinder, który w 1822 r. założył hrabia Adalbert von der Recke-Volmerstein (1791-1878). Zajmowała się tam zdemoralizowanymi i zaniedbanymi dziewczynami. W tym czasie ciężko zachorowała i leczyła się w domu rodzinnym Friedricha Heinricha Jacobiego (1743-1819) w ich majątku ziemskim Pempelfort (dzisiaj część miasta Düsseldorf).

Jej pracę w placówce obserwował Theodor Fliedner. W liście, w którym poprosił ją o rękę jasno zaraz postawił warunki małżeństwa: Fiederike powinna go akceptować jako "pana domu", jak również wspierać go bezwarunkowo w założonym przez niego towarzystwie więziennym Rheinisch-Westphälische Gefängnisgesellschaft. Friederike przyjęła te warunki i 15 kwietnia 1828 r. poślubiła Theodora Fliednera, po czym końcem kwietnia zamieszkała na parafii w Kaiserswerth. Tam zajmowała się prowadzeniem domu, a jej mąż podróżował, aby pozyskać środki na kolejne projekty.

W 1833 r. rozpoczęli wspólny projekt, azyl dla zwolnionych więźniarek. Friederike Fliedner pozyskała przyjaciółkę Katharinę Göbel (1788-1855) jako gospodynię domu, a sama zbierała darowizny na nowe przedsięwzięcie. Sens w azylu widziała w jego działaniu jako "miejsca schronienia wśród krajowych pogan" i "że Pan zechce obudzić prawdziwy sens misji wśród wierzących na rzecz uwięzionych!" Myśl ta pojawiła się u niej 15 lat wcześniej nim Johann Hinrich Wichern (1808-1881) stworzył pojęcie misji wewnętrznej.

,p>Praca z karanymi kobietami okazała się bardzo mozolna i uznała, że zło zdemoralizowania powinno być usuwane od zarania i otworzyła szkołę dla małych dzieci. Obie instytucje były ważnymi poprzedniczkami założonej w 1836 r. placówki diakonijnej. Friederike razem z mężem rozwinęła ideę diakonijnego domu matki Diakonissen-Mutterhaus. Placówka pielęgnacyjna i diakonijna w Kaiserswerth opierała się na idei sprofesjonalizowania opieki zdrowotnej i zapewnienia wykształcenia niezamężnym paniom, które stanowiłoby alternatywę w stosunku do małżeństwa. Dom w Kaiserswerth został określony jako "dom matki", ponieważ tam rozgrywało się życie diakonis. Fliedner starał się pozyskać do placówki jako przełożoną Amalie Sieveking (1794-1859) z Hamburga, ale ta odmówiła. W styczniu 1837 r. funkcję tą objęła Friederike i jej obowiązkiem były nie tylko kwestie ekonomiczne i personalne, ale również zastępowała diakonisom matkę. Dodatkowo pielęgnowała chorych.

Friederike podróżowała także do powstających placówek diakonijnych w innych miejscowościach. W 1841 r. zmarło dwoje jej dzieci na tyfus. Friederike Fliedner zmarła 22 kwietnia 1842 r. podczas porodu i razem z dzieckiem została pochowana 25 kwietnia na cmentarzu w Kaiserswerth.

Literatura


  • Friedrich Norbert: Der Kaiserswerther : wie Theodor Fliedner Frauen einen Beruf gab, Berlin 2010.
  • Sticker Anna: Theodor und Friederike Fliedner : von den Anfängen der Frauendiakonie, Neukirchen-Vluyn : Neukirchener Verl. d. Erziehungsvereins, 1965.

Linki


Tematy pokrewne