Heinrich Leberecht Fleischer
Heinrich Leberecht Fleischer (ur. 21 lutego 1801 roku w Schandau (obecnie Bad Schandau) nad Łabą; zm. 10 lutego 1888 roku w Lipsku) - niemiecki orientalista, założyciel nowoczesnej arabistyki w Niemczech. (wyznania luterańskiego)
Heinrich Leberecht Fleischer. Źródło: Wikimedia Commons |
Genealogia
Ojciec Johann Gottfried (1770–1860), naczelny kontroler skarbowy; matka Johanne Christiane (zm. 1825) z domu Unruh w Prietitz k. Pulsnitz; - ożenił się w 1836 roku z Ernestine Mathilde (zm. 1898) z domu Jässing; miał 2 synów i 6 córek.
Życiorys
Heinrich Leberecht Fleischer po ukończeniu gimnazjum studiował w latach 1819-24 na uniwersytecie w Lipsku teologię, filologię klasyczną u Gottfrieda Hermanna i języki orientalne u Ernsta Friedricha Karla Rosenmüllera. Po promocji w 1824 roku kontynuował w latach 1825-28 studia języka arabskiego, perskiego i tureckiego w Paryżu u Silvestra de Sacy . W 1835 roku został powołany na katedrę języków orientalnych do Lipska jako następca swojego byłego nauczyciela Rosenmüllera. Fleischer podkreślał przede wszystkim formalną stronę filologii orientalnej i przekazywał swoim licznym uczniom pochodzącym z kraju i zagranicy gruntowną znajomość arabskiego, perskiego i tureckiego na podstawie gramatyki, słownictwa i praktycznego zastosowania.
Również jego publikacje pokazują wielką jego zdolność do krytycznej analizy. Fleischer bardzo dobrze znał teologię islamską, o czym świadczy wydanie w latach 1846-49 dwutomowych komentarzy do Koranu Baidawi.
Fleischer kontynuował tradycyjną linię arabistyki w Lipsku, którą zapoczątkował w 1724 roku Johann Christian Clodius, a rozwinął Johann Jacob Reiske. Przyczynił się do tego, że lipską arabistykę ceniono na całym świecie. Uczynił uniwersytet lipski europejskim centrum nauki i badania kultury muzułmańskiej. Uniwersytet w Lipsku stał się "Mekką arabistów".
Jednym z jego uczniów był Ludolf Krehl.
Fleischer uważany jest także za ojca założonego 2 października 1845 r. w Darmstadt z siedzibą w Lipsku towarzystwa Deutsche Morgenländische Gesellschaft, które zajmowało się językiem i kulturą Bliskiego Wschodu, a którego sekretarzem od 1886 do 1902 r. był wybitny indolog i założyciel nowoczesnego badania prakrytu Richard Pischel.
Dzieła (wybór)
- Abulfedae Historia Anteislamica, 1831.
- Samachschari's goldene Halsbänder, 1835.
- Grammatik der lebenden persischen Sprache, 1847.
- Über das vorbedeutende Gliederzucken bei den Morgenländern, 1849.
- Über das türkische Chatâı̈-nâme, 1851.
- Über Thaalibi's arabische Synonymik mit einem Vorwort über arabische Lexikographie, 1854.
- Ueber Beidawi's Commentar zum Koran, 1869.
- Morgenländische Forschungen, 1875.
Literatura
- Ignaz Goldziher: „Fleischer, Heinrich Leberecht”. W: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 48, Duncker & Humblot, Leipzig 1904, s. 584–594.
- Johann W. Fück: „Fleischer, Heinrich Leberecht”. W: Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 5, Duncker & Humblot, Berlin 1961, ISBN 3-428-00186-9, s. 231.
Linki
- „Heinrich Leberecht Fleischer” w de.wikipedia.org (online).