Johann Fichard

Johann Fichard (od 1541 r.: von Fichard; ur. 23 czerwca 1512 r. we Frankfurcie nad Menem; zm. 7 czerwca 1580 r. tamże) - niemiecki czołowy prawnik XVI wieku. (wyznania katolickiego później ewangelickiego)

Johann Fichard. Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia ↑

Ojciec Johann Richard nazywany Fichard (1470-1530), magister artium, pisarz sądowy we Frankfurcie nad Menem, syn Sibolda Richarda z Gemünden (Hunsrück, Nadrenia-Palatynat) i Elisabeth Fichard z Kirchberg, oboje z rodziny ławników w Hunsrück; matka Margaretha Krotzenberger; brat Caspar (1523-69), prokurator w Wyższym Sądzie Rzeszy w Spirze (niem. Speyer); - ożenił się 28 stycznia 1539 r. we Frankfurcie nad Menem z Elisabeth Grünberger; miał 5 synów i 3 córki.

Życiorys ↑

Johann Fichard uczył się w gimnazjum we Frankfurcie nad Menem u Jakoba Micyllusa (1503-1558) i w 1528 r. rozpoczął studia prawnicze w Heidelbergu, gdzie słuchał także wykładów humanisty Simona Grynaeusa (1493-1541). W kwietnia 1530 r. przeniósł się do Fryburga Bryzgowijskiego, aby słuchać wykładów prawnika i humanisty Ulricha Zasiusa (1461-1535). Jednak z powodu szalejącej dżumy w mieście uciekł jesienią do Bazylei, gdzie ponownie spotkał Simona Grynaeusa. W 1531 r. nabył we Fryburgu tytuł doktora.

Po krótkiej działalności jako adwokat we Frankfurcie został w 1533 r. prokuratorem w Wyższym Sądzie Rzeszy w Spirze, ale jeszcze w tym samym roku, otrzymał powołanie jako Assessor judicialis et Consiliarius lub Advocatus rei publicae (syndyk miejski) do swojej miejscowości rodzinnej. Dwa lata później odbył podróż do Włoch, podczas której pracował zarówno w cesarskiej kancelarii polowej, jak również kontynuował studia w Padwie. Od 1538 r. ponownie przebywał we Frankfurcie.

Jako poseł na sejmy Rzeszy w Spirze i Augsburgu, jak również przy innych okazjach osiągnął korzystne rezultaty dzięki mądrym negocjacjom i zręcznemu zachowaniu. W dużej mierze jego zasługą było, że protestanckie Wolne Miasto Rzeszy Frankfurt pomimo udziału w wojnie szmalkaldzkiej zachowało cesarską życzliwość i pozostało miastem ukoronowanym (niem. Krönungsstadt). Mimo, że szczerze oddany protestantyzmowi, unikał ekstremalnych rozstrzygnięć i potrafił załagodzić polityczne i wyznaniowe kryzysy powstałe między cesarzem a radą miasta. W 1541 r. został nobilitowany na szlachcica i otrzymał godność palatyna dworskiego. Jego wpływy i wielki szacunek jakim się cieszył powodowały, że po radę do niego zwracały się także inne miasta czy książęta.

Szczególne zasługi zyskał swoimi publikacjami. Już w 1539 r. wydał w Bazylei pierwszą niemiecką historię literatury prawniczej »Juris consultorum vitae«, w której opisał życie wybitnych prawników. Na zlecenie hrabiego Philippa von Solms-Braunfela zaprojektował porządek prawny, który w 1571 r. został wprowadzony jako prawo krajowe w Wetterau. Opracował także zbiór prawa miejskiego »Erneuerte Frankfurter Reformation« (1578, Ponowna frankfurcka reformacja), który był najbardziej kompleksową kodyfikacją w Niemczech. Jako dyplomata i prawoznawca Johann Fichard uważany jest za jedną z najwybitniejszych postaci swojego okresu.

Dzieła (wybór) ↑

Literatura ↑

Linki ↑