Hermann Essig

Hermann Essig (ur. 28 sierpnia 1878 r. w Truchtelfingen; zm. 21 czerwca 1918 r. w Berlinie) - niemiecki dramaturg, poeta i pisarz. (wyznania ewangelickiego)

Hermann Essig, ok. 1917. Rysunek węglem wykonany przez Ericha Büttnera (1889–1936). Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia ↑

Ojciec Carl Friedrich (1840-1901), pastor; matka Sophie Weiß (ur. 1843) z Tybingi; - ożenił się w Berlinie w 1905 Anną Ludwigą (ur. 1879), wdową po pisarzu i publicyście Emilu Rosenowie; miał czworo dzieci.

Życiorys ↑

Hermann Essig uczył się w Weinsbergu i Heilbronnie, gdzie zdał maturę, po czym studiował w Wyższej Szkole Technicznej w Stuttgarcie. Z powodu choroby płuc przebywał jesienią 1902 r.w Davos w Szwajcarii. Tam podczas rekonwalescencji przeżył silny kryzys wewnętrzny i zaczął pisać pierwsze pisma. W 1904 r. otrzymał propozycję pracy jako inżynier w Berlinie, gdzie tylko przez krótki czas zajmował się wykonywaniem rysunków technicznych i już zupełnie poświęcił się pisarstwu. Pierwsze jego pisma nie spotkały się jednak z oczekiwanym uznania.

W 1911 r. z uznaniem o jego sztuce Die Glückskuh, wystawionej na amatorskiej scenie, wypowiedział się poeta Jakob van Hoddis. Hermann Essig dwukrotnie był jednym z dwóch laureatów literackiej nagrody Kleist-Preis: w 1913 r. za Held vom Wald (razem z Oskarem Loerke) i w 1914 r. za Des Kaisers Soldaten (razem z Fritzem von Unruh). W 1913 r. zaczął współpracować z czasopismem Der Sturm kierowanym przez Herwartha Waldena.

Nieliczne jego wystawione sztuki spotkały się odrzuceniem: Des Kaisers Soldaten (1915), Der Schweinepriester (1915), a inne zostały wręcz zakazane przez cenzurę. Jednakże spotkały się także z podziwem, a niektórzy widzieli w nim nowo wschodzący talent. Tendencje ekspresjonistyczne pojawiły się w jego dramacie Der Überteufel (1912) i w bajce Der Wetterfrosch (1917), jednak podstawowa tendencja jego prac pozostaje realistyczna.

W kwietniu 1918 r. Hermann Essig został powołany do służby wojskowej i zmarł 21 czerwca tegoż roku z powodu zapalenia płuc.

Recepcja ↑

W Republice Weimarskiej dramaty Hermanna Essiga były wystawiane przede wszystkim w Berlinie m.in. przez Jürgena Fehlinga i Leopolda Jessnera. W 1933 r. jego dzieła znalazły się na nazistowskiej czarnej liście książek do spalenia. Podczas przeszukiwania pomieszczeń redakcji Der Sturm skonfiskowano także jego prace. Do 1975 r. nie wystawiano jego sztuk.

Jego komedie Die Glückskuh, Der Schweinepriester, Die Weiber von Weinsberg i Der Frauenmut zostały wystawione od 1978 r. na scenach w Stuttgarcie, Bazylei, Esslingen, Pforzheim i Norymberdze. Bawarska wersja sztuki Die Glückskuh wystawiona przez Münchner Volkstheater w 1988/89 osiągnęła wielki sukces i została również nagrany dla telewizji.

Dzieła (wybór) ↑

Literatura ↑

Linki ↑