Ernst Julius Otto


Ernst Julius Otto (ur. 1 września 1804 w Königstein (Sächsische Schweiz); zm. 5 marca 1877 w Dreźnie) był niemieckim kompozytorem pieśni, nauczycielem muzyki, kierownikiem chóru Dresdner Kreuzchor i kantorem w kościele św. Krzyża (niem. Kreuzkirche). (wyznanie ewangelickie)

Julius Otto
Ernst Julius Otto
Źródło: Wikimedia Commons

Życiorys


Ernst Julius Otto pierwsze lekcje muzyki otrzymał u kantora Albani. Już jako dziewięciolatek grał na organach i śpiewał sopranem podczas nabożeństw. W latach 1814—1822 uczył się w Dreźnie w gimnazjum Evangelische Kreuzgymnasium teorii muzyki u Christiana Theodora Weinliga, a po jego odejściu u Friedricha Christiana Hermanna Ubera. Już jako uczeń napisał na zlecenie wówczas chorego kantora Ubera kantatę na chór, głos i orkiestrę i sam ją wystawił w kościele Kreuzkirche. Po niej napisał jeszcze trzy inne utwory związane z uroczystościami. Od 1822 do 1825 r. kontynuował naukę na uniwersytecie w Lipsku u Johanna Gottfrieda Schichta, a później u jego następcy Christiana Theodora Weinliga. W czasie studiów skomponował trio na fortepian, skrzypce i wiolonczelę (Op. 6), sonatę (Op. 5) i wariację na fortepian (Op. 2). Napisane przez niego kantaty i motety wystawiane były w kościołach Tomasza (niem. Thomaskirche) i Mikołaja (niem. Nikolaikirche).

Po powrocie do Drezna został nauczycielem śpiewu i gry na fortepianie w placówce wychowawczej Karla Justusa Blochmanna (1786–1855) w Dreźnie. Od 2 października 1828 r. zastępował kantora Agthe w kościele Krzyża (niem. Kreuzkirche), gdzie od 1830 r. był jego następcą. Stanowisko kantora piastował przez 45 lat. W tym długim okresie napisał wiele kantat, hymnów, motetów, mszy, pieśni z akompaniamentem fortepianu, trzy duże oratoria i 4 opery m.in. Das Schloß am Rhein, która została wystawiona w 1838 r. w Dreźnie, ale nie odniosła sukcesu. Jego uczniem był m.in. Hermann Kretzschmar.

Ernst Julius Otto znany stał się przede wszystkim jako autor pieśni dla chóru męskiego. Uważany jest nie tylko za jednego z najlepszych ich autorów, ale także za jednego z najbardziej produktywnych kompozytorów w tej dziedzinie. Duża liczba pieśni oraz chorałów religijnych znajduje się w zredagowanej przez niego książce Ernst und Scherz, wśród których znajdują się cykle Sängerfaal, Burschenfahrten, Gesellenfahrten, Soldatenleben, Spinnabend, der Philister. Na festiwal pieśni Würzburger Gesangfest w Würzburgu skomponował w 1846 hymn do psalmu 67, na festiwal w Norymberdze napisał w 1861 r. hymn do psalmu 23, a w 1865 r. hymn do psalmu 24 na pierwszy ogólnoniemiecki festiwal śpiewu w Dreźnie. Wszystkie te kompozycje znalazły uznanie i zostały zaliczone do najlepszych kompozycji wystawionych na tych festiwalach. Na festiwal pieśni w Plauen w 1862 napisał Rheinsage do tekstu Emanuela Geibela.

31 grudnia 1875 r. przeszedł w stan spoczynku. Stowarzyszenia Śpiewacze Drezna zorganizowały z tej okazji uroczystość i podjęły decyzję o połączeniu tych stowarzyszeń, które dokonało się 6 maja 1876 r., przy czym Ernst Julius Otto został honorowym dyrygentem noszącego jego imię związku Julius-Otto-Bund. Zmarł 5 marca 1877 w Dreźnie i został pochowany na cmentarzu Trinitatisfriedhof.

Dzieła (wybór)


Literatura


  • Moritz Fürstenau: „Otto, Julius” w Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 24, Duncker & Humblot, Leipzig 1887, s. 757–760.

Linki