Ernst Friedrich Wernsdorf

Ernst Friedrich Wernsdorf (ur. 18 grudnia 1718 r. w Wittenberdze; zm. 28 maja 1782 r. tamże) - niemiecki teolog luterański i historyk Kościoła.

Ernst Friedrich Wernsdorfius
Ernst Friedrich Wernsdorf, 1758.
Źródło: Digitaler Portraitindex.

Genealogia

Ojciec Gottlieb Wernsdorf (1668-?), teolog i profesor na uniwersytecie w Wittenberdze; matka Margaretha Katharina Nitzsch (1673-1744); - ożenił się 1) 3 października 1758 r. w Wittenberdze z Henriette Ernestine Brendel (zm. 1760), 2) 22 lutego 1775 r. w Wittenberdze z Eleonore Godelia Elisabeth Nitzsch; miał jednego syna.

Życiorys

Po śmierci ojca jego wychowywaniem zajmowała się matka i do 15 roku życia był uczony przez prywatnych nauczycieli. Od 1733 r. Ernst Friedrich Wernsdorf uczęszczał do gimnazjum w Schulpforte. W 1735 r. wrócił do Wittenbergi i rozpoczął studia filozoficzne i teologiczne, które kontynuował od 1736 r. na uniwersytecie w Lipsku, gdzie słuchał wykładów m.in. Christiana Augusta Crusiusa, Johanna Augusta Ernestiego i Johanna Christopha Gottscheda. W 1741 r. został magistrem filozofii i prawa oraz zaczął prowadzić wykłady na lipskim uniwersytecie.

W 1742 r. habilitował się na wydziale filozoficznym i w 1746 został profesorem nadzwyczajnym filozofii. Zajmował się także kwestiami teologicznymi, historią Kościoła i literatury. W 1750 r. otrzymał stopień bakalaureata teologii, a w 1752 r. został profesorem zwyczajnym archeologii chrześcijańskiej.

Zanim w 1756 r. powołano go jako czwartego profesora teologii na uniwersytet do Wittenbergi uzyskał w Lipsku tytuł doktora teologii. W Wittenberdze Ernst Friedrich Wernsdorf pełnił także funkcję efora elektorskich stypendystów. Swoje stanowisko w Wittenberdze sprawował, aż do śmierci.

Pisma (wybór)

  • De vera gloria eiusque cupiditate non illaudabili, 1738.
  • Diss. de Septimia Zenobia, Palmyrenorom Augusta, 1742.
  • Prolusio de fontibus historiae Syriae in libris Maccabaeorum, 1746.
  • Diss. Historia Latinae linguae in sacris paschali, 1756.
  • Diss. de Deo hominis manus obsignante, ab Job. 37, 7, 1756.
  • Diss. de Costantini M. religione paschali exercitatio, 1758.
  • Progr. de veste palmata, quam Tertullianus martyribus Christianis attribuit, 1766.
  • Progr. de veteris Ecclcsiao ieiunii pridie paschalium religione, 1772.
  • Diss. de synodo Palmari, 1776.

Literatura

  • Friedrich Koldewey, Georg Müller: Wernsdorf. W: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 42, Duncker & Humblot, Leipzig 1897, s. 95-101 (online).
  • Wernsdorf, Ernst Friedrich. W: Johann Heinrich Zedler: Grosses vollständiges Universal-Lexicon Aller Wissenschafften und Künste. Tom 55, Leipzig 1748,s. 513-516.