Emil Paur


Emil Paur (ur. 29 sierpnia 1855 r. w Czerniowcach w Bukowinie północnej nad Prutem (Ukraina); zm. 7 czerwca 1932 r. we Frýdku-Místek) – austriacki dyrygent i kompozytor.

Genealogia


Emil Paur ożenił się w 1882 r. z pianistką Marie Bürger, z którą miał syna Kurta, który również został pianistą.

Życiorys


Emil Paur otrzymał pierwsze lekcje muzyki od swojego ojca Franza Paura, pierwszego dyrygenta Wiedeńskiego Towarzystwa Muzycznego (niem. Wiener Musikverein) i już w wieku ośmiu lat występował jako pianista i skrzypek. Od 1866 r. uczył się w Konserwatorium Wiedeńskim. W 1870 r. grał już jako skrzypek w orkiestrze wiedeńskiej opery, a w 1875 r. zaczął błyskotliwą karierę jako dyrygent. W 1876 r. przyjął powołanie do teatru dworskiego w Kassel i po okresie pracy w teatrze miejskim w Królewcu udał się w 1880 r. do Mannheim, gdzie pracował jako dworski kapelmistrz i dyrygent. W Mannheim jego uczniem był Robert Kahn. Po 11 latach objął posadę kapelmistrza w teatrze miejskim w Lipsku, ale już w 1893 r. wyjechał do USA, gdzie został dyrygentem w Boston Symphony Orchestra. W 1898 r. powierzono mu kierowanie Filharmonią Nowojorską, w 1899 r. został następcą Antonína Dvořáka (1841–1904) w National Conservatory of Music of America. W latach 1899-1900 kierował Metropolitan Operą. W 1900 i 1902 r. koncertował w Londynie w Covent Garden Opera i Queen’s Hall, w 1903 w Madrycie i Berlinie. W 1904 r. wrócił do USA jako dyrygent Pittsburgh Symphony Orchestra. Do Niemiec wrócił w 1910 roku. W latach 1912-13 był dyrygentem w operze w Berlinie.

Literatura


  • U. Harten: Paur Emil w Österreichisches Biographisches Lexikon 1815–1950 (ÖBL). Tom 7, Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften, Wien 1978, ISBN 3-7001-0187-2, s. 356.