Elżbieta Czeska (1618-1680)


Elżbieta Czeska (niem. Elisabeth von der Pfalz, Elisabeth von Böhmen, Elisabeth von Herford; ur. 26 grudnia 1618 r. w Heidelberg; zm. 8 lutego 1680 r. w Herford) - najstarsza córka księcia elektora i króla Czech w latach 1619-1620 Fryderyka V Wittelsbacha (1596-1632) i Elżbiety Stuart (1596-1662). (wyznania ewangelicko-reformowanego)

Życiorys


Elżbieta Czeska prowadziła korespondencję z Anną Marią von Schürmann (1607-1678), później z René Descartes'em. Pod jej wpływem powstał traktat René Descartes'a »Les Passions de l’âme«. W 1661 r. została wybrana na koadiutorkę konwentu kobiet w Herford, a w 1667 r. została jego przeoryszą jako Elisabeth III. W 1670 r. znalazł tam schronienie Jean de Labadie (1610-1674) ze swoim zborem.

O jej rękę zabiegał polski król Władysław IV Waza (1595-1648). Władysław przemilczał przed senatem odmowę papieża (listopad 1634) i w marcu 1635 r. senat wyraził zgodę na zawarcie tego małżeństwa. Jednak na próżno żądał w czerwcu 1635 r., aby księżniczka przestąpiła na katolicyzm i do ślubu nie doszło.

Elżbieta została pochowana w katedrze w Herford.

Literatura


  • Ludwig Hölscher: „Elisabeth, Pfalzgräfin bei Rhein” w Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 6, Duncker & Humblot, Leipzig 1877, s. 22-28 (online).
  • Peter Fuchs: „Elisabeth” w Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 4, Duncker & Humblot, Berlin 1959, ISBN 3-428-00185-0, s. 447 (online).

Linki


  • Biografia, w: Portal Westfälische Geschichte.