Benno Elkan

Benno Elkan (ur. 2 grudnia 1877 r. w Dortmundzie; zm. 10 stycznia 1960 r. w Londynie) - niemiecki rzeźbiarz, pisarz i medalier pochodzenia żydowskiego.

Benno Elkan
Benno Elkan w swoim atelier w Londynie podczas pracy nad Menorą.
Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia

Ojciec Salomon Elkan, krawiec; matka Rosalie (ur. 1861 w Heidelbergu); - ożenił się w 1907 r. z pianistką Hedwig Einstein (zm. 1960), siostrą historyka sztuki Carla Einsteina (1885-1940); córka Ursule (ur. 1910), syn Wolf (ur. 1913).

Życiorys

Benno Elkan po ukończeniu gimnazjum w Dortmundzie studiował języki w Szwajcarii w miejscowości Rolle. W Antwerpii zaczął pracę kupca. Jednak szybko zauważył, że kupiectwo nie jest zawodem, do którego jest powołany i postanowił zostać artystą. W porozumieniu z rodzicami przeprowadził się w grudniu 1897 r. do Monachium i zaczął naukę w prywatnej szkole malarza Waltera Thora (1870-1929), który przygotował go do egzaminu wstępnego do Akademii Sztuk Pięknych. Od Wielkanocy 1898 r. studiował w Akademii w Monachium. W 1900 r. należał do grupy założycielskiej towarzystwa sportowego (w tym klubu piłkarskiego) FC Bayern München, co potwierdza dokument założycielski. Po odbyciu rocznej służby wojskowej kontynuował naukę od 1901 r. w Karlsruhe, gdzie poświęcił się studiowaniu rzeźbiarstwa. W 1905 r. wyjechał do Paryża, gdzie spędził dwa lata i spotkał wielu tamtejszych artystów m.in. Auguste Rodina (1840-1917) i Henri Matisse'a (1869-1954). Od 1908 do 1911 r. przebywał w Rzymie. Po powrocie do Niemiec mieszkał w latach 1911-1919 w Alsbach koło Darmstadt. Od października 1919 r. rodzina mieszkała we Frankfurcie nad Menem, gdzie przez 15 lat prowadził działalność artystyczną. Po dojściu nazistów do władzy i rozpoczętych represjach wobec osób pochodzenia żydowskiego, końcem 1934 r. wyemigrował razem z rodziną do Londynu. Po wojnie dopiero w 1950 r. odbył pierwszą podróż do Niemiec, a wystawy jego dzieł odbyły się w 1954 r. we Frankfurcie nad Menem i w 1956 r. w Dortmundzie. Od 1956 r. Benno Elkan miał problemy zdrowotne i zmarł 10 stycznia 1960 r. w Londynie.

Na twórczość rzeźbiarską Benno Elkana składają się pomniki, pomniki nagrobne, medaliony, popiersia. Większość pomników nagrobnych znajduje się w Dortmundzie na cmentarzu Ostenfriedhof. Pierwszym wielkim pomnikiem Elkana był "Pomnik ofiar" dla poległych w trakcie I wojny światowej. Większość jego prac wykonanych w Niemczech została zniszczona przez nazistów. W czasie pobytu na emigracji wzrosło jego zainteresowanie kulturą żydowską i zaczął sporządzać siedmioramienne świeczniki (hebr. Menora). Powstało w sumie 10 prac tego typu, wśród nich świecznik "Starego i Nowego Przymierza" dla Opactwa Westminsterskiego. Menora w Jerozolimie (1949-1956) jest jego ostatnim i największym świecznikiem.

Dzieła (wybór)

  • Polnische Nachtstücke. 1918.
  • Die dritte Hand Rodins : ein Mensch - ein Werkzeug. 1918.
  • Die große Reise der Tante Klementine. 1921.
  • Römer-Maske. 1925.
  • Spanien : gesehen von einem Künstler 1926.

Literatura

  • Benno Elkan: Ein jüdischer Künstler aus Dortmund, by Fritz Hofmann, Essen 1997.

Linki

Autor: Roman Penkała