Eduard Lassen

Eduard Lassen. Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia ↑

Ojciec Ludwig, handlarz sukniami i kupiec w Kopenhadze; matka Hetty (1806–81), córka kupca Markusa Daniela Warburga w Kopenhadze i Johanny Levy; kawaler.

Życiorys ↑

Dzieciństwo i młodość Lassen przeżył w Brukseli, gdzie ojciec krótko po jego urodzeniu otworzył dom handlowy. Od 1842 r. był uczniem w tamtejszym konserwatorium Conservatoire Royal de Musique, w którym oprócz gry na fortepianie i dyrygentury studiował kompozycję u François-Josepha Fétisa (1784–1871). W 1851 r. uzyskał pierwsze miejsce w konkursie kompozycji ogłoszonym przez państwo belgijskie i jako stypendysta rządu belgijskiego podróżował do Włoch i Niemiec. W Weimarze zyskał przyjaźń Ferenca Liszta, który w 1858 r. zaproponował go jako swojego następcę na stanowisko kapelmistrza. Funkcję tę Lassen objął w 1861 r. i pełnił do 1895 roku, kiedy to przeszedł w stan spoczynku. W 1861 r. napisał także muzykę do prapremiery dramatu »Die Nibelungen« Friedricha Hebbela. Dyrygował m.in. prapremierą opery Camille Saint-Saëns »Samson i Dalila« (1877). Lokalne uznanie zyskał Lassen za muzykę sceniczną do obu części »Fausta« Johanna Wolfganga von Goethego. Wielki sukces międzynarodowy odniósł jako kompozytor 277 pieśni dla partii głosowej z fortepianem do tekstów m.in. Heinricha Heine, Roberta Hamerlinga, Friedricha von Bodenstedta i Hebbla. Z połączenia elementów francuskich romanc i wpływu Liszta powstał jego własny styl. W 1883 r. uniwersytet w Jenie nadał mu tytuł doctora honoris causa.

Literatura ↑

Linki ↑