Eduard Kurzbauer

Eduard Kurzbauer (ur. 2 marca 1840 we Lwowie; zm. 13 stycznia 1879 w Monachium) był austriackim malarzem. Początkowo tworzył portrety, a następnie zupełnie poświęcił się malarstwu rodzajowemu. Jego spuścizna (ok. 100 prac, z tego 39 obrazów olejnych) trafiła w 1879 r. do Domu Artystów (Künstlerhaus) w Wiedniu.

Eduard Kurzbauer
Eduard Kurzbauer (1840–1879).
Źródło: Wikimedia Commons

Życiorys

Eduard Kurzbauer był synem profesora Politechniki Wiedeńskiej i na jego życzenie nauczył się litografii, co jednak go nie satysfakcjonowało i od 1857 do 1861 r. kontynuował naukę w Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu. Nie mogąc odnieść sukcesu w stolicy Austrii wyjechał do Monachium, gdzie w 1867 r. uznanie zyskał jego obraz Bajarka. W 1868 r. immatrykulował do Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, został uczniem w prywatnej szkole Carla Theodora von Piloty (1826–1886), gdzie zaprzyjaźnił się z Franzem von Defreggerem (1835–1921) i Hansem Makartem (1840–84).

W 1870 r. namalował obraz Złapani uciekinierzy, który ugruntował jego renomę w całych Niemczech i zakupiony został przez Austriacką Galerię Belveder. Takiego sukcesu już nigdy później nie osiągnął. W kolejnych obrazach malował sceny rodzajowe z terenów Szwabii i Schwarzwaldu. Odbył też podróż do Rzymu i Neapolu, gdzie nie znalazł inspiracji do kolejnych dzieł, lecz zachorował, co przyczyniło się do jego wczesnej śmierci. Na łożu śmierci wykonywał ilustracje do Romea i Julii na wsi Gottfrieda Kellera.

Dzieła (wybór)

  • Bajarka ( Märchenerzählerin), 1867.
  • Złapani uciekinierzy (Die ereilten Flüchtlinge), 1870.
  • Odrzucony konkurent (Der abgewiesene Freier), 1871.
Eduard Kurzbauer Die ereilten Flüchtlinge Gemälde
Złapani uciekinierzy, 1870.
Źródło: Wikimedia Commons
  • Festyn wiejski (Das ländliche Fest).
  • Zazdrość bezpodstawna (Grundlose Eifersucht).
  • Burzliwy dzień zaręczyn (Der stürmische Verlobungstag), 1874.
  • Spotkanie wyborcze (Die Wahlbesprechung), 1874.
  • Degustacja wina (Die Weinprobe), 1874.
  • Niedzielny myśliwy Sonntagsjäger.
  • Pierwszy krok (Der erste Schritt).
  • Przed pogrzebem (Vor dem Begräbnis), 1875.
  • Oszczerstwo (Die Verleumdung), 1877.

Literatura

  • Friedrich Pecht: Kurzbauer, Eduard w Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 17, Duncker & Humblot, Leipzig 1883, s. 430.
  • Schöny: Kurzbauer Hans Eduard w Österreichisches Biographisches Lexikon 1815–1950 (ÖBL). Tom 4, Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften, Wien 1969, s. 369.
Autor: Roman Penkała