Eduard Krüger

Eduard Krüger (ur. 9 grudnia 1807 w Lüneburgu; zm. 8 listopada 1885 w Getyndze) – niemiecki muzykolog, kompozytor i filolog. (wyznanie luterańskie)

Genealogia

Ojciec Karl (1781–1822), kupiec w Hamburgu, potem w Lüneburgu; matka Johanne Wagner (1787–1834); – ożenił się w Emden w 1833 z Anną Brückner (1811–94); miał 1 córkę.

Życiorys

Eduard Krüger uczęszczał do gimnazjum humanistycznego w Lüneburgu, Hamburgu i Gocie. Studiował w Berlinie i Getyndze, gdzie w 1830 r. doktoryzował się. Następnie pracował jako nauczyciel w Emden i Aurich i założył zespół śpiewaczy, z którym zaczął zajmować się oratoriami Josepha Haydna (1732–1809) i Georga Friedricha Händla (1685–1759). W 1838 r. nawiązał kontakt z Robertem Schumannem (1810–1856) i jego czasopismem Neue Zeitschrift für Musik. Wkrótce stał się najważniejszym doradcą Schumanna w kwestiach filozoficznych. Przyczynił się także do ponownego odkrycia Jana Sebastiana Bacha (1685–1750). Kontakt z Schumannem zakończył się w 1851 r., kiedy Krüger skrytykował jego operę Genoveva.

Od 1852 do 1859 r. był nadinspektorem oświaty w Aurich i doglądał całą Fryzję Wschodnią. W 1859 r. został pracownikiem pomocniczym w bibliotece uniwersyteckiej w Getyndze i w 1861 r. otrzymał tam profesurę z zakresu „teorii i historii muzyki”. Przyjacielskie stosunki łączyły go z Friedrichem Chrysanderem (1826–1901) Carlem von Winterfeldem (1784–1852).

Jego studentami byli m.in. Hugo Riemann (1849–1919) i Philipp Spitta (1841–1894).

Dzieła (wybór)

  • De Musicis graecorum organis circa Pindari tempora Florentibus, Diss. phil. Göttingen 1830
  • Grundriß der Metrik antiker und moderner Sprachen, Emden 1838
  • Beiträge für Leben und Wissenschaft der Tonkunst, Leipzig: Breitkopf & Härtel 1847
  • System der Tonkunst, Leipzig 1866
  • Musikalische Psychologie nach Anleitung von Gervinus’ Buch „Händel und Shakespeare“, Leipzig: Breitkopf & Härtel 1868
  • Musikalische Briefe aus der neuesten Zeit, Münster 1870

Literatura

  • Boetticher Wolfgang: Krüger, Eduard w: Neue Deutsche Biographie 13 (1982), s. 98-99 [online]

Linki

Artykuł jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.