Georg Ebers
Georg Moritz Ebers (ur. 1 marca 1837 r. w Berlinie; zm. 7 sierpnia 1898 r. w Tutzing) - niemiecki egiptolog i pisarz. Dzięki powieściom historycznym i książkom popularnonaukowym spopularyzował egiptologię u schyłku XIX wieku. (wyznanie ewangelickie)
![]() |
Georg Ebers. Źródło: Wikimedia Commons |
Genealogia ↑
Pochodził z rodziny dworskiego jubilera Veitela Ephraima (1703-1775); ojciec Meier Moses Ephraim (ochrzczony w 1828 r. jako Moritz Georg Ebers, 1802-1837), bankier, właściciel fabryki porcelany; matka Fanny (ochrzczona w 1828 r. jako Franziska Martha) Levysohn (1802-1886) z Rotterdamu; - ożenił się w Rydze w 1865 r. z Antonie (1838-1913, owdowiała jako Lösevitz), córką kupca Roberta Becka w Rydze; miał 6 dzieci.
Życiorys ↑
Georg Ebers po zdaniu matury w Quedlinburgu immatrykulował na uniwersytet w Getyndze jako student prawa. Jednak wkrótce zainteresował się starożytnym Egiptem i rozpoczął studia archeologiczne, które później kontynuował w Berlinie. W swojej autobiografii, która ukazała się w 1892 r. w »Dziełach zebranych«, przedstawił jak pod kierownictwem Karla Richarda Lepsiusa (1810-1884) zaczął zajmować się hieroglifami, aby później zupełnie poświęcić się nowej dyscyplinie nauki. W 1862 r. obronił pracę doktorską, w 1865 r. habilitował się dysertacją »Disquisitiones de dynastia vicesima sexta regum Aegyptiorum«, w latach 1865-1869 pracował jako privatdozent egiptologii w Jenie, w 1869 r. został tam profesorem nadzwyczajnym, w 1870 r. przeniósł się do Lipska, gdzie w 1875 r. otrzymał nominację na profesora zwyczajnego egiptologii.
Jako egiptolog, który jako jeden z pierwszych zaliczał się do tego zawodu, wystąpił przede wszystkim z odkrytym przez siebie i wydanym "Papirusem Ebersa", będącym bardzo obszernym podręcznikiem medycyny, pochodzącym z przed 1550 r. p.n.e.. Po nawrocie starej choroby w 1876 r., która później doprowadziła do jego śmierci, coraz bardziej wycofywał się z życia naukowego. Wyniki swoich dwóch podróży egipskich (1869/70 i 1872/73) opisał w licznych powieściach. Jego powieść »Ägyptische Königstochter« (pol. Egipska córka królewska, 3 tomy, 1864) została przetłumaczona na 16 języków i do 1928 r. osiągnęła nakład 400.000 egzemplarzy. Była ona wówczas najpopularniejszą książką tego gatunku obok książki »Kampf um Rom« (pol. Walka o Rzym) Felixa Dahna (1834-1912). Dzięki takim publikacjom Georg Ebers spopularyzował egiptologię.
Jego uczniami byli m.in. Adolf Erman (1854-1937) i Eduard Meyer (1855-1930).
Dzieła (wybór) ↑
Pisma naukowe i popularnonaukowe
- Disquisitiones de dynastia vicesima sexta regum Aegyptiorum. 1865.
- Aegypten und die Bücher Mose's. 1868.
- Ueber das hieroglyphische Schriftsystem. 1871.
- Durch Gosen zum Sinai. 1872.
- Papyros Ebers. Das hermetische Buch über die Arzneimittel der alten Ägypter in hieratischer Schrift. 1875.
- Aegypten in Bild und Wort. 2 tomy, 1879.
- Palästina in Bild und Wort. 1882-1884.
Powieści
- Eine ägyptische Königstochter. 3 tomy, 1864.
- Die Schwestern. 1879.
- Die Nilbraut. 3 tomy, 1886.
- Kleopatra. 1894.
Dzieła zebrane
- Gesammelte Werke. 32 tomy, 1893-1897.
Literatura ↑
Linki ↑
- Pisma Ebersa i o nim w Deutsche Digitale Bibliothek.
- Biogram. W: Professorenkatalog der Universität Leipzig.