Pierre Du Moulin


Pierre Du Moulin (także Petrus Molinaeus, Pierre DuMoulin; ur. w 1568 r. w Buhy; zm. w 1658 r. w Sedan) - francuski teolog ewangelicko-reformowany.

Pierre Dumoulin, Published by Cornelis Danckerts I (1603 - 1656)
Pierre Du Moulin.
Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia


Ojciec Joachim Du Moulin, pastor w Orleanie; matka Françoise z domu Gabet (zm. 1573), córka sędziego zamordowanego podczas rzezi w nocy św. Bartłomieja; przybrana matka Guillemette d'Avrigny; rodzeństwo Ester, Joachim i Éléazar oraz przyrodnie Marie, Jean i Daniel; - ożenił się w 1599 r. z Marie Colignon; miał 3 synów i córkę.

Życiorys


Pierre Du Moulin uczęszczał do szkoły w Sedan. W 1588 r., podczas wojny religijnej uciekł do Anglii, gdzie został opiekunem syna hrabiny de Rutland, który studiował w Cambridge. Sam również tam studiował.

Po czteroletnim pobycie w Anglii udał się do Lejdy, gdzie dzięki przyjacielowi Franciscusowi Juniusowi (1545-1602) został konrektorem w szkole łacińskiej. W 1593 r. został profesorem elokwencji i teologii naturalnej na tamtejszym uniwersytecie, gdzie jego uczniem był m.in. Gerhard Johannes Vossius (1577-1649). W Lejdzie ukazało się w 1595 r. jego pierwsze pismo » La Logique françoise«.

Uniwersytet w Lejdzie opuścił w 1598 r. i podążył do Paryża, gdzie został duchownym księżniczki Catherine de Bourbon (1559-1604). W 1599 r. został pastorem w Grigny, a w 1603 w Ablon-sur-Seine. Pierre Du Moulin był pierwszym pastorem w kościele hugenotów w Charenton-le-Pont. W sierpniu 1605 r. został deputowanym do generalnego zgromadzenia Kościoła reformowanego, które odbywało się w Châtellerault. W 1615 r. wyjechał do Anglii, gdzie pracował nad spotkaniem kościołów protestanckich, w 1620 r. przewodniczył podczas synodu w Alès. W tym samym roku sytuacja polityczna pogorszyła się dla hugenotów. Pierre Du Moulin opuścił Francję i 16 stycznia 1621 r. zamieszkał w Sedan, gdzie pozostał aż do śmierci.

Pierre Du Moulin był jedną z najbardziej potężnych i wpływowych postaci akademii w Sedan oraz wychowawcą księcia Frédérica-Maurice'a de La Tour d'Auvergne (1605-1652). Jako profesor akademii bronił protestantyzm przed przeciwnikami katolickimi i wolnomyślicielami. Napisał liczne pisma, z których szczególne uznanie uzyskały traktat »Tractatus de peregrinationibus superstitiosis et de altaribus et sacrificiis Christianorum« (1607), »Examen de la doctrine de Messieurs Amyrault et Tétard touchant la prédestination« (1638) i napisane w 1638 r. a wydane drukiem w 1647 r. pismo »Esclaircissement des controverses salmuriennes«.

Dzieła (wybór)


  • Héraclite ou de la vanité et misère de la vie humaine. 1613.
  • Petri Molinei De Monarchia Temporali Pontificis Romani Liber. 1614.
  • De la vocation des pasteurs. 1618.
  • The anatomy of Arminianisme: or The opening of the controversies lately handled in the Low-Countryes, concerning the doctrine of providence, of predestination, of the death of Christ, of nature and grace. 1620.
  • Accomplissement Des Propheties. 1624.
  • Nouveauté du Papisme, Opposée à L'Antiquité du Vray Christianisme, contre le livre de Mr le Cardinal du Perron. 1627.
  • L'anti-barbare, ou du langage incogneu: tant ès prières des particuliers qu'au service public. 1631.
  • Anatomie de la messe, où est monstré par l'Escriture saincte & par les tesmoignages de l'Ancienne Église, que la Messe est contraire à la parole de Dieu, & éloignée du chemin du Salut. 1636.
  • Décades de Sermons par Pierre du Moulin. 1656.

Literatura


  • Slee, Jacob Cornelis van: Molinaeus, Petrus. W: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 22 (1885), s. 105-106.
  • Alexandre Rodolphe Vinet: Histoire de la prédication parmi les réformés de France au dix-septième siècle, Paris : chez les éditeurs, 1860, s. 9-71.