Friedrich Drake

Friedrich Johann Heinrich Drake (ur. 23 czerwca 1805 w Bad Pyrmont; zm. 6 kwietnia 1882 w Berlinie) – niemiecki rzeźbiarz, jeden z przedstawicieli berlińskiej szkoły rzeźbiarstwa. Jego najbardziej znanym dziełem jest Wiktoria (Nike) na berlińskiej Kolumnie Zwycięstwa (Siegessäule).

Friedrich Drake photo
Friedrich Drake.
Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia

W 1843 Drake poślubił pochodzącą z Hamburga Lisette Schönherr (?–1855), z którą miał 6 dzieci, a po jej śmierci ożenił się w 1859 z hrabiną Marie von Waldeck (1819–1898).

Życiorys

Friedrich Drake był synem mistrza tokarskiego. W wieku 16 lat rozpoczął w Kassel naukę w zawodzie mechanika. W trakcie czteroletniego okresu nauki wzrastało w nim zainteresowanie sztuką, a zwłaszcza rzeźbiarstwem. W rodzinnym domu wykonał kilka modeli popiersi, wśród nich krewnego Christiana Daniela Raucha (1777–1857). Dzięki tej pracy został w 1826 r. uczniem sławnego mistrza i jednocześnie studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie. Aż do podróży do Włoch w 1836 r., która prowadziła go do Rzymu do Bertela Thorvaldsena (1770–1844) i kilku krótkich innych wyjazdów pozostawał cały czas w Berlinie. Do jego berlińskich przyjaciół zaliczali się Ernst Rietschel (1804–1861) i Johann Heinrich Strack (1805–1880).

W 1847 r. został mianowany na profesora i od 1852 do 1866 r. uczył w Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie. Od 1837 do 1882 był członkiem Pruskiej Akademii Sztuki, a 31 maja 1863 r. otrzymał odznaczenie Pour le Mérite für Wissenschaft und Künste.

Jego sztuka była pod silnym wpływem Raucha, mieszaniną klasycystycznej tęsknoty za czystym stylem antycznym i prusko-berlińskim realizmem. Swoje postacie okrywał, podobnie jak jego mistrz, nowoczesnym powiewającym płaszczem, jednak nigdy nie udało mu się osiągnąć mistrzostwa Raucha w malarskim jego udrapowaniu. Pierwszą pracą, którą wystąpił publicznie w 1833 r. była grupa umierających wojowników z postacią ducha opiekuńczego Geniusza (łac. Genius). W następnym roku powstała rzeźba "Winzerin" (właścicielka winnicy), której postać odziana jest w antyczne szaty. W 1836 r. dzięki pośrednictwu Raucha otrzymał zlecenie na wykonanie brązowej statuy Justusa Mösera (1720–1794) dla miasta Osnabrück. Praca ta spotkała się z dużym uznaniem i pociągnęła za sobą kolejne zlecenia. Do najpiękniejszych i najbardziej znanych jego prac należą: pomnik króla Fryderyka Wilhelma III (1841-49), grupa z marmuru "Nike wieńcząca zwycięzcę" na moście Schlossbrücke w Berlinie (1853), pomnik Karla Friedricha Schinkela (1860–1869), pozłacany posąg Wiktorii (Nike) na berlińskiej Kolumnie Zwycięstwa (Siegessäule, 1873).

Drake należał razem z Theodorem Erdmannem Kalide (1801–1863), Augustem Kissem (1802–1865), Ernstem Rietschelem (1804–1861), Albertem Wolffem (1815–1892), Gustavem Hermannem Bläserem (1813–1874), Bernhardem Afingerem (1813–1882), Carlem Steinhäuserem (1813–1879) i Rudolfem Siemeringiem (1835–1905) i ich nauczycielem Christianem Danielem Rauche, do tzw. berlińskiej szkoły rzeźbiarstwa, którą zapoczątkował Johann Gottfried Schadow (1764–1850).

Friedrich Drake zmarł 6 kwietnia 1882 w Berlinie i został pochowany na cmentarzu Alter St.-Matthäus-Kirchhof w Berlinie-Schönebergu.

Dzieła (wybór)

  • Posąg Christiana Daniela Raucha – Drezno, Albertinum, 1834.
  • Statua Alexandra von Humboldta, 1834.
  • Statua Wilhelma von Humboldta, 1834.
  • Pomnik Justusa Mösera – Osnabrück, Domfreiheit, 1835/36.
  • Dwa modele pomnika Beethovena w Bonn, zaginione, 1837–1845.
  • Pomnik Fryderyka Wilhelma III – Berlin, Tiergarten, 1841–1849.
  • Pomnik Melanchtona – Wittenberga, Marktplatz; modele z piaskowca posągów elektorów Saksonii Fryderyka Mądrego i Jana Stałego, jak również muzykujących chłopców z brązu przy portalu z tezami Lutra w kościele zamkowym (Schlosskirche) w Wittenberdze, 1852–1855.
  • Grupa figur z marmuru "Nike wieńcząca zwycięzcę" – Berlin-Mitte, Schlossbrücke, 1853.
  • Pomnik Karla Friedricha Schinkela – Berlin-Mitte, Schinkel-Platz, 1860–1869.
  • Wiktoria na berlińskiej Kolumnie Zwycięstwa (Siegessäule) Heinricha Stracka – Berlin-Tiergarten, Großer Stern, 1873.

Literatura

  • Max Osborn: „Drake, Friedrich” w Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Band 48, Duncker & Humblot, Leipzig 1904, s. 70–73 (online).
  • Mende, Hans-Jürgen: Alter St. Matthäus-Kirchhof in Berlin. Berlin 2012, s.78-79.

Linki

  • Prace Drake w Künstler der Online Collection der Staatlichen Kunstsammlungen Dresden.
  • Prace Drake w Deutsche Digitale Bibliothek.

Artykuł jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.