Dorothea Schlegel

Dorothea Friederike Schlegel (do 1783 roku Brendel Mendelssohn, 1783-99 Brendel Veit, od 1804 Dorothea Schlegel, od 1815 von Schlegel; ur. 24 października 1764 roku w Berlinie, zm. 3 sierpnia 1839 roku w Frankfurcie nad Menem) - niemiecka pisarka i tłumaczka okresu romantyzmu. (wyznania mojżeszowego, od 1804 ewangelickiego, od 1808 katolickiego)

Dorothea-Schlegel
Brendel Veit z domu Mendelssohn. Autor: Anton Graff, ok. 1790.
Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia

Ojciec Moses Mendelssohn (1729–86), filozof ; matka Fromet Gugenheim (1737–1812); miała dziewięcioro rodzeństwa między innymi braci Josepha Mendelssohna i Abrahama Mendelssohna-Bartholdy; - poślubiła 1) 30.04.1783 roku w Berlinie bankiera Simona Veita (1754–1819), 2) w 1804 roku w Paryżu Friedricha von Schlegela (1772-1829); miała 2 synów.

Życiorys

W 1778 roku zakochała się w kupcu Smonie Veit, za którego wyszła w 1783 roku. Miała z nim czterech synów, z których dwóch przeżyło Johannes Veit i Philipp Veit. W salonie przyjaciółki Henrietty Herz, do którego przychodzili między innymi Friedrich Daniel Ernst Schleiermacher, bracia Alexander i Wilhelm von Humboldt, poznała w 1799 roku Friedricha Schlegela. 11 stycznia 1799 roku rozwiodła się. Od tej pory żyła z Schlegelem i wyjechała z nim do Jeny, gdzie weszła w krąg literacki Novalisa, Johanna Ludwiga Tiecka i Friedricha von Schellinga.
W 1804 roku w Paryżu przestąpiła na protestantyzm i poślubiła Schlegela. W 1808 roku przenieśli się do Kolonii i przestąpili tam na katolicyzm, po czym wyjechali do Wiednia. W Wiedniu zaprzyjaźniła się z Caroliną Pichler i spotykała z Rahelą Varnhagen von Ense, Fanny von Arnstein i Josephem von Eichendorffem.
Córka żydowskiego przedstawiciela oświecenia i tolerancji była razem z mężem przekonana, że poza kościołem katolickim nie dostanie zbawienia. W związku z tym nakłaniała swoich przyjaciół oraz członków rodziny do konwersji. Pod jej wpływem obaj jej synowie również przeszli na katolicyzm. W Wiedniu, gdzie pracował jej mąż, spędziła 20 lat. Po jego śmierci zamieszkała u syna Philippa w Frankfurcie.
Jej grób znajduje się na cmentarzu głównym we Frankfurcie w sektorze B, nr grobu 180.

Znaczenie

Wzorem dla jej pierwszej powieści Florentin (tom 1 w 1801 roku, tom 2 jest niedokończony) był Wilhelm Meister (Mistrz Wilhelm) Johanna Wolfganga von Goethego i Franz Sternbalds Wanderungen (Wędrówki Franza Sternbalda) Ludwiga Tiecka. Później podjęła się tłumaczenia z języka francuskiego (między innymi Corinne oder Italien ( Corinne ou l’Italie (1807)) Anny Louisy Germaine de Staël i wspomnienia Małgorzty Walecjuszki) oraz napisała kilka prac z zakresu krytyki literatury. Jako tłumacz powieści Corine został podany jej mąż, podobnie stało się w przypadku jej innych prac. Zgadzała się z panującym wówczas obrazem kobiety i nie uważała za konieczne podpisania się pod swoimi pracami i nazywała siebie „czeladnikiem Friedricha.
Dopiero w ostatnich dziesięcioleciach dwudziestego wieku została ponownie odkryta jako autorka listów, pisarka i tłumaczka.Jej odwaga, rozstania się z niekochanym mężem i zawarcie nowego związku ze Schlegelem, jak również przeciwstawienie się tradycji żydowskiej czyni ją prekursorką kobiecej emancypacji.

Dzieła (wybór)

  • Florentin, Lübeck und Leipzig 1801.
  • Geschichte des Zauberers Merlin, Leipzig 1804.

Literatura

  • Franz Muncker: Schlegel, Dorothea. W: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 31, Duncker & Humblot, Leipzig 1890, s. 372–376.
  • Carola Stern: Schlegel, Dorothea Friederike. W: Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 23, Duncker & Humblot, Berlin 2007, s. 42.

Linki