Karl Dilthey
Karl Dilthey (ur. 18 marca 1839 r. w Biebrich; zm. 4 marca 1907 r. w Getyndze) - niemiecki filolog klasyczny i archeolog. (wyznania ewangelicko-reformowanego)
 |
| Karl Dilthey. Źródło: Wikimedia Commons |
Genealogia ↑
Ojciec Maximilian Dilthey (1804–67), naczelny kapelan dworski w Biebrich; matka Maria Laura (1810–87), córka kapelmistrza książęcego Johanna Petera Heuschkela (1773–1853); brat Wilhelm (1839–1907); siostra Lilli (1846–1920, wyszła za mąż za profesora filologii klasycznej w Bonn Hermanna Usenera); - ożenił się w Berlinie w 1874 roku z Kathariną Püttmann (1854–1932); miał 1 syna i 2 córki.
Życiorys ↑
Po studiach na uniwersytetach we Wrocławiu i Bonn Dilthey udał się w podróż naukową do Grecji. Do 1866/67 był privatdozentem w Bonn. Od 1867 do 1869 pracował w Rzymie, po czym powołano go jako profesora filologii klasycznej i archeologii na uniwersytet do Zurychu. W 1878 objął katedrę filologii klasycznej w Getyndze. Po śmierci Friedricha Wieselera został dyrektorem zbiorów archeologiczno-numizmatycznych uniwersytetu i członkiem Akademii Nauk w Getyndze.
Dzieła (wybór) ↑
- De Callimachi Cydippa, 1863.
- Mvsaei Grammatici Carmen de Hero et Leandro, 1874.
- Epigrammatum Graecorum Pompeis repertorum trias, 1876.
- Entwicklung der Vorstellungen vom antiken Kunst-Ideal, 1882.
- Epistulae Gottingenses, 1887.
- Otfried Müller, 1898.
Literatura ↑
- Dilthey, Karl. W: Deutsche Biographische Enzyklopädie, tom 2, s. 578.