Hermann Dessau


Hermann Dessau (ur. 6 kwietnia 1856 we Frankfurcie nad Menem; zm. 12 kwietnia 1931 w Berlinie) – niemiecki historyk klasyczny i epigrafik. (wyznanie mojżeszowe)

Hermann Dessau
Hermann Dessau.
Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia


Ojciec Samuel (zm. 1904) z Hamburga (przodkowie pochodzili z Dessau), rabin w Offenbach, potem kierownik żydowskiej szkoły mieszczańskiej w Fürth; matka Fanny Schwarzschild z frankfurckiej rodziny kupieckiej; brat Bernardo (ur. 1863), profesor fizyki w Perugii; – ożenił się we Frankfurcie nad Menem w 1888 z Johanną Ellinger z Moguncji; bezdzietny.

Życiorys


Hermann Dessau studiował w Berlinie u Theodora Mommsena. W 1877 r. promował się w Strasburgu. Na zlecenie Corpus Inscriptionum Latinarum (CIL), projektu Pruskiej Akademii Nauk kierowanego przez Mommsena, odbył podróż naukową do Włoch i Afryki Północnej. W 1884 r. habilitował się w Berlinie z zakresu historii klasycznej. Od 1900 do 1922 był pracownikiem naukowym w CIL, od 1912 profesorem nadzwyczajnym, od 1917 profesorem honorowym na uniwersytecie w Berlinie. W 1922 r. przeszedł na emeryturę. Z powodu żydowskiego pochodzenia nie mógł zostać profesorem zwyczajnym w wilhelmowskich Niemczech.

Hermann Dessau zmarł 12 kwietnia 1931 w Berlinie i został pochowany w rodzinnym mieście Frankfurcie nad Menem.

Działalność i dokonania


Działalność Hermanna Dessau skupiała się na łacińskiej epigrafice. Pomijając wydania lub współpracę przy publikacjach w 1887 r. objętych projektem CIL, jego nazwisko łączone jest z wciąż bardzo istotnym zbiorem ok. 10.000 łacińskich inskrypcji Inscriptiones Latinae selectae (5 tomów, 1892–1916), określanym często jako "Dessau" i Prosopographia imperii Romani (3 tomy, 1897/8).

Jego publikacje, a zwłaszcza Über Zeit und Entstehung der Scriptores Historiae Augustae (czasopismo Hermes 24, 1889) utorowały drogę dalszym badaniom historii klasycznej. Niezrównana znajomość inskrypcji pozwoliła mu stworzyć niedokończone dzieło Geschichte der römischen Kaiserzeit (3 części, 1924-30), w którym ukazuje się w pewnym stopniu odejście od poglądów Mommsena, co ujawniło się jeszcze silniej w późniejszych nieopublikowanych pismach Mommsen und das Monumentum Ancyranum (1928) i Mommsen und Tacitus (1931).

Hermann Dessau napisał ponad 600 artykułów dla Realencyklopädie der classischen Altertumswissenschaft.

Dzieła (wybór)


  • De sodalibus et flaminibus Augustalibus, 1877.
  • Inscriptiones Latinae selectae, 3 tomy, Weidmann, Berlin 1892–1916.
  • Prosopographia Imperii Romani saec. I. II. III, Reimer, Berolini 1897-1898.
  • Geschichte der römischen Kaiserzeit, 3 części, Weidmann, Berlin 1924- 1924-1930.

Literatura


  • Arthur Stein: Hermann Dessau w Klio. Tom 25, 1932, s. 226–244.
  • Peter Robert Franke: „Dessau, Hermann” w Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 3, Duncker & Humblot, Berlin 1957, ISBN 3-428-00184-2, s. 615 (online).
  • Katja Wannack: Hermann Dessau. Der fast vergessene Schüler Mommsens und die Großunternehmen der Berliner Akademie der Wissenschaften, Kovac, Hamburg 2007.

Linki


  • Pisma w Deutsche Digitale Bibliothek.