Theodor Wilhelm Danzel
Theodor Wilhelm Danzel (ur. 4 lutego 1818 r. w Hamburgu; zm. 9 maja 1850 r. w Lipsku) - niemiecki filozof i historyk literatury. (wyznania luterańskiego)
Genealogia ↑
Ojciec Johann Friedrich Nikolaus (1792-1847), dr medycyny, lekarz w Hamburgu - był synem Nicolasa Alexandra Danzela, wicehrabiego de Boismont (1749-1832), który przybył na dwór berliński krótko przed rewolucją francuską z Abbeville jako wychowawca książąt, potem pracował w Kopenhadze i w Hamburgu jako profesor literatury francuskiej i Margarethe Elisabeth Brütt z Hamburga; matka Anna Catharina z domu Westphalen (1786-1849) z Hamburga; kawaler.
Życiorys ↑
Theodor Wilhelm Danzel chorował od dzieciństwa i do 13 roku życia otrzymywał prywatne lekcje, potem uczęszczał do gimnazjum Gelehrtenschule des Johanneums i gimnazjum akademickiego (Gymnasium academicum) w Hamburgu. W latach 1837-41 studiował filozofię na uniwersytetach w Lipsku, Halle, Berlinie i Jenie. W 1841 r. otrzymał w Jenie tytuł doktora filozofii. W następnych latach prowadził w gimnazjum akademickim wykłady o estetyce i twórczości Johanna Wolfganga von Goethego (1749-1832) i Friedricha Schillera (1759-1805) przygotowywał się w domu do habilitacji, którą uzyskał w 1845 r. w Lipsku i został tam privatdozentem. W 1848 r. wstąpił do Deutscher Verein.
Wzrastające kłopoty zdrowotne i trudności materialne oraz osobiste rozczarowanie Theodor Wilhelm Danzel przezwyciężał ciągle nowymi zajęciami i obszerną działalnością pedagogiczną co skutkowało wybitnymi osiągnięciami naukowymi. Punktem wyjścia była dla niego filozofia Georga Wilhelma Friedricha Hegla (1770-1831). Estetyka filozoficzna stała się jego pierwszym samodzielnym polem działania. Wkrótce literatura stała się centralnym punktem jego zainteresowań. Subiektywizmowi romantyzmu i bieżącym żądaniom Młodych Niemców przeciwstawiał historyczną metodę badania literatury, która docierała ponad możliwe kompletne opracowanie materiału do wewnętrznej poprawności rozwoju. Jego szczególnym celem była naukowa biografia, którą traktował jako konieczny pierwszy krok w historiografii literatury. Jego biografia » Gotthold Ephraim Lessing, sein Leben und seine Werke«, której ukończył tylko pierwszy tom, przeciwstawiała się tezom Georga Gottfrieda Gervinusa (1805-1871) i stała się przedmiotem kontrowersyjnej dyskusji. Niesłusznie dzieło to zostało przyćmione wspaniałą pracą Ericha Schmidta (1853-1913). W rzeczywistości biografia ta stoi u podstaw, każdej następnej pracy o Lessingu.
Theodor Wilhelm Danzel zmarł 9 maja 1850 r. w Lipsku, w wieku 32 lat, na zapalenie opon mózgowych i znalazł miejsce spoczynku na tamtejszym cmentarzu.
Dzieła (wybór) ↑
- Abhandlung über die Platons Phädon und Phädros enthaltene Lehre vom Leben der Seele. 1837.
- Plato quid de philosophandi methodo senserit. 1841.
- Über Goethe's Spinozismus : Ein Beitrag zur tiefern Würdigung des Dichters und Forschers. 1843.
- Über die Aesthetik der Hegelschen Philosophie. 1844.
- Gottsched Gottsched und seine Zeit. Auszüge aus seinem Briefwechsel. 1848.
- Gotthold Ephraim Lessing, ... ; Bd. 1 ; Nebst einigen Nachträgen zur Lachmann'schen Ausgabe. Mit zwei Facsimiles 1849.
Literatura ↑
- Jacob Achilles Mähly: „Danzel, Theodor Wilhelm” w Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 4, Duncker & Humblot, Leipzig 1876, s. 753 (online).
- Adalbert Elschenbroich: „Danzel, Theodor Wilhelm” w Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 3, Duncker & Humblot, Berlin 1957, ISBN 3-428-00184-2, s. 513 (online).