Friedrich Creuzer
Georg Friedrich Creuzer (ur. 10 marca 1771 r. w Marburgu; zm. 16 lutego 1858 r. w Heidelbergu) - niemiecki filolog klasyczny, orientalista i badacz mitologii. (wyznania luterańskiego)
 |
| Friedrich Creuzer. Źródło: Wikimedia Commons |
Genealogia
Ojciec Christoph Joachim Leonhard Creuzer (zm. 1772), introligator, później poborca podatkowy w Marburgu; matka Philippine Eleonore Bang; kuzynowie Andreas Leonhard Creuzer (1768-1844), profesor teologii praktycznej w Marburgu, Johann Heinrich Christian Bang (zm. 1851), luterański teolog i pedagog; - ożenił się 1) w Marburgu w 1799 r. z Sophie Müller (1757-1833) wdową po Nathanaelu Gottfridzie Leske (1752-86), 2) w 1831 w Heidelbergu z Anną Sebastian, wdową po doktorze prawa Karlu Weberze.
Życiorys
Friedrich Creuzer studiował od 1789 r. teologię i filozofię w Marburgu, w latach 1790-1791 kontynuował studia w Jenie i pod wpływem Carla Leonharda Reinholda (1757-1823) i Friedricha Schillera (1759-1805) zwrócił swoją uwagę na filologię i historię literatury. Od 1791 r. studiował ponownie w Marburgu, gdzie habilitował się z zakresu literatury antycznej.
W 1800 r. został tam profesorem nadzwyczajnym, w 1802 r. profesorem zwyczajnym języka greckiego i elokwencji. W 1804 r. otrzymał powołanie do Heidelbergu jako profesor filologii i historii starożytnej, gdzie, pomijając trzymiesięczny pobyt w Lejdzie w 1809 r., pracował do 1844 roku.
W Heidelbergu jego miłość do Karoline von Günderrode (1780-1806) przyczyniła się zarówno do jego duchowego rozwoju, ale także do wielkiej tragedii. Friedrich Creuzer przyjaźnił się z młodymi romantykami takimi jak Achim von Arnim (1781-1831), Clemens Brentano (1778-1842), Josephem Görresem (1776-1848) i Johann Wolfgang von Goethe (1749-1832), którzy mieli duży wpływ na jego twórczość. Razem z teologiem Carlem Daubem (1765-1836) wydał dzieło »Studien» (1805-11) i wspólnie redagowali od 1807 r. czasopismo Heidelberger Jahrbüchern der Literatur. Tutaj wydał też swoje główne dzieło »Symbolik und Mythologie der alten Völker, besonders der Griechen« (1810-12), które stało się drogowskazem dla Johanna Jakoba Bachofena (1815-1887).
Dzieła (wybór)
- Herodot und Thucydides. 1798.
- De Xenophonte historico. 1799.
- Epochen der Griechischen Literaturgeschichte. 1802.
- Die historische Kunst der Griechen in ihrer Entstehung und Fortbildung. 1803.
- Studien. 5 tomów, 1805-1811, wspólna praca z Carlem Daubem.
- Das akademische Studium des Alterthums. 1807.
- Symbolik und Mythologie der alten Völker, besonders der Griechen. 1810.
- Vossiana mit Anmerkungen. 1821.
- Zur Geschichte Alt-Römischer Cultur am Ober-Rhein und Neckar. 1833.
Literatura
- Ludwig von Urlichs: „Creuzer, Georg Friedrich” Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 4, Duncker & Humblot, Leipzig 1876, s. 593-596 (online).
- Oswald Dammann: „Creuzer, Georg Friedrich” Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 3, Duncker & Humblot, Berlin 1957, ISBN 3-428-00184-2, s. 414 (online).