Lovis Corinth

Lovis Corinth, właściwie Franz Heinrich Louis Corinth (ur. 21 lipca 1858 w Tapiewie w Prusach Wschodnich; zm. 17 lipca 1925 w Zandvoort, Holandia) – niemiecki malarz, rysownik i grafik. Obok Maxa Liebermanna (1847–1935), Ernsta Opplera (1867–1929) i Maxa Slevogta (1868–1932) zaliczany jest do najważniejszych przedstawicieli niemieckiego impresjonizmu. Jego późniejsze dzieła inspirowane były także ekspresjonizmem. Malował obrazy o tematyce mitologicznej, religijnej, pejzaże i portrety. W 1892 był współzałożycielem „Secesji Monachijskiej”. (wyznanie luterańskie)

Lovis i Charlotte Corinth w berlińskim atelier 1908
Lovis i Charlotte Corinth w atelier w Berlinie (1908).
Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia

  • Ojciec: Franz Heinrich (1829–89), garbarz i rajca w Tapiewie.
  • Matka: Amalia Wilhelmina Opitz z domu Buttcher (1816–73, wdowa).
  • Ożenił się: w Berlinie w 1904 z Charlotte z domu Berend (ur. 1880), malarka i pisarka.
  • Dzieci: syn i córka.

Życiorys

Corinth Künstler u Familie
Lovis Corinth z rodziną (1909).
Źródło: Wikimedia Commons

Lovis Corinth studiował w Akademiach Sztuk Pięknych w Królewcu i od 1880 w Monachium, gdzie jego nauczycielami byli Franz von Defregger (1835–1921), Ludwig von Löfftz (1845–1910) i Wilhelm von Diez (1839–1907). W tym okresie malował w stylu naturalizmu. Po kilkutygodniowym pobycie w Antwerpii udał się jesienią 1884 do Paryża, gdzie studiował do 1887 w Académie Julian. W 1887 przybył do Berlina i poznał tutaj Karla Stauffera-Berna (1857–1891) oraz Maxa Klingera (1857–1920). Od 1888 do 1891 mieszkał w Królewcu, po czym osiadł w Monachium.

Lovis Corinth 006
Autoportret ze szkieletem.
Źródło: Wikimedia Commons

W 1892 założył razem z Maxem Liebermannem (1847–1935), Reinholdem Lepsiusem (1857–1922), Wilhelmem Trübnerem (1851–1917), Walterem Leistikowem (1865–1908), Peterem Behrensem (1868–1940), Hansem Olde (1855–1917), Josefem Blockiem (1863–1943), Adolfem Brüttem (1855–1939), Franzem von Stuckiem (1863–1928), Bruno Piglheinem (1848–1894) i Ludwigiem Dillem (1848–1940) „Secesję Monachijską”.

Pod wpływem Waltera Leistikowa (1865–1908) wyjechał w 1900 do Berlina. Założył tutaj prywatną szkołę malarską, którą prowadził do 1914. W miesiącach letnich regularnie podróżował do Danii, Holandii, na Pomorze, nad Morze Bałtyckie, do Harzu i Florencji.

W 1911 doznał udaru mózgu, wynikiem którego był paraliż, z którego po długim okresie rehabilitacji wyleczył się. Następne lato spędził na Riwierze, we Włoszech, w Tyrolu i Meklemburgii, od 1918 często przebywał w Urfeld am Walchensee, a w ostatnich latach życia także w Szwajcarii.

Na przełomie wieków Lovis Corinth osiągnął swoje mistrzostwo. W owocnym okresie twórczości w pierwszym okresie pobytu w Berlinie należał razem z Maxem Liebermannem (1847–1935) i Maxem Slevogtem (1868–1932) do czołowych przedstawicieli niemieckiego impresjonizmu. Malował portrety (Eduard Meyer, Julius Meier-Graefe, Friedrich Ebert), akty, martwą naturę, pejzaże (Las. Powódź nad Jeziorem Starnberskim (1896), sceny biblijne i religijne (Oślepienie Samsona, Kuszenie św. Antoniego, Zdjęcie z krzyża) oraz mitologiczne Córki Zeusa).

W późniejszych dziełach, być może pod wpływem choroby, pomijał kwestie uboczne i nadmierną obfitość szczegółów oraz wprowadził jasne kolory. Z tego powodu ostatnie obrazy Lovisa Corintha zaliczane są do niemieckiego ekspresjonizmu.

Lovis Corinth wykonal też pewną ilość rycin i litografii.

Dzieła (wybór)

Pisma

  • Das Leben Walter Leistikows. Ein Stück Berliner Kulturgeschichte. Bruno Cassirer, Berlin 1910.
  • Das Hohe Lied. Mit zahlreichen Lithographien. 5. Werk der Pan-Presse, Paul Cassirer, 1911.
  • Über deutsche Malerei – Ein Vortrag für die Freie Studentenschaft in Berlin. Verlag von S. Hirzel, Leipzig 1914.
  • Legenden aus dem Künstlerleben. Bruno Cassirer, Berlin 1918.
  • Das Erlernen der Malerei. Ein Handbuch. Bruno Cassirer, Berlin 1920.
  • Selbstbiographie. Hirzel, Leipzig 1926.
  • Meine frühen Jahre. Claassen, Hamburg 1954.

Obrazy

Lovis Corinth 006

 

W rzeźni, 1893, Staatsgalerie Stuttgart. Źródło: Wikimedia Commons

Lovis Corinth Salome 1900

 

Salome II, 1900, Museum der bildenden Künste, Lipsk. Źródło: Wikimedia Commons

Corinth Paddel-Petermannchen

„Paddel-Petermannchen“. Źródło: Wikimedia Commons

Corinth

„Młoda kobieta z kotami“, 1904. Źródło: Wikimedia Commons

Corinth Künstler u Familie

 

Dama przy akwarium ze złotą rybką, 1911. Źródło: Wikimedia Commons

Lovis corinth alfred von tirpitz

Portret admirała Alfreda von Tirpitz, 1917. Źródło: Wikimedia Commons

Literatura

  • Charlotte Berend-Corinth: Lovis Corinth: Die Gemälde. Neu bearbeitet von Béatrice Hernad. Bruckmann Verlag, München 1992.
  • Herbert Eulenberg: Lovis Corinth ein Maler unserer Zeit. Delphin Verlag, München 1917.
  • Leonie von Wilckens: Corinth, Lovis w Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 3, Duncker & Humblot, Berlin 1957, ISBN 3-428-00184-2, s. 360. (online).

Linki