Karl Philipp Conz
Karl Philipp Conz (ur. 28 października 1762 roku w Lorch (Badenia-Wirtembergia); zm. 20 czerwca 1827 roku w Tybindze niem. Tübingen) - niemiecki poeta, pisarz i uczony. (wyznania ewangelickiego)
 |
| Karl Philipp Conz. Źródło: Wikimedia Commons |
Genealogia ↑
Pochodził ze starej wirtemberskiej rodziny teologów; ojciec Johann Philipp Conz (zm. w 1767 roku), urzędnik i pisarz w klasztorze Lorch; matka Sophie Rosamunde Blifers (lub Plievers) (zm. 1802 roku); ojczym Johann Friedrich Hopf, następca ojca na urzędzie w klasztorze; - ożenił się z Christine Dorothee, córką prałata Johanna Christiana Volza (1721–83), nauczyciela i historyka; miał 5 dzieci.
Życiorys ↑
W szkole łacińskiej w Schorndorf, zawarł przyjaźń na całe życie z późniejszym francuskim dyplomatą Karlem Reinhardem. Już w seminarium w Blaubeuren i w Bebenhausen (1777–81), a potem podczas studiów w Tübinger Stift (1781–86) Karl Philipp Conz uważał wykształcenie teologiczne tylko jako środek, który zapewni mu stałe dochody w życiu. Jego faktyczne zainteresowanie dotyczyło starożytnej i współczesnej literatury niemieckiej.
Podczas wizyty w Stuttgarcie w 1781 roku spotkał Friedricha Schillera (Fryderyk Schiller), z którym spędził dzieciństwo w Lorch. W 1792 roku odbył podróż edukacyjną do środkowych i północnych Niemiec.
W 1789 roku, po okresie pracy jako wikariusz w różnych rejonach Wirtembergii, rozpoczął pracę jako repetent w Tübinger Stift, gdzie został nauczycielem Friedricha Hölderlina.
W następnych latach pracował jako kaznodzieja i diakon w Stuttgarcie, Vaihingen/Enz i Ludwigsburg.
W 1804 roku został powołany na katedrę filologii klasycznej na uniwersytecie w Tybindze, a w 1812 roku został profesorem elokwencji. Jego uczniami byli tu Justinus Kerner i Gustav Schwab.
Znaczenie ↑
Poezja i nauka były u niego w sposób harmonijny powiązane, ale obu też brakowało oryginalności. Tematy jego prac wywodzą się z Biblii, ze starożytności i szwabskiej historii. Z punktu widzenia historii literatury duże znaczenie miały jego prace o Philippie Nicodemusie Frischlinie i Georgu Rodolfie Weckherlinie.
Karl Philipp Conz przetłumaczył dzieła Ajschylosa, Arystofanesa i innych greckich liryków nie ustępując pod tym względem Johannowi Heinrichowi Voßowi.
Dzieła (wybór) ↑
- Beyträge für Philosophie, Geschmack und Literatur, Reutlingen 1786.
- Moses Mendelssohn, der Weise und der Mensch , Stuttgart 1787.
- Nikodem Frischlin der unglückliche Wirtembergische Gelehrte und Dichter , Königsberg 1792.
- Gedichte, Tübingen 1792.
- Abhandlungen für die Geschichte und das Eigenthümliche der späteren stoischen Philosophie , Tübingen 1794.
- Nachrichten von dem Leben und den Schriften Rudolph Weckherlins, Ludwigsburg 1803.
- Morgenländische Apologen oder: die Lehrweisheit Jesu's , Heilbronn 1803.
- Kleine prosaische Schriften , Ulm 1825.