Hermann Conradi
Heinrich Gottlieb Hermann Conradi (ur. 12 lipca 1862 w Jeßnitz (Anhalt); zm. 8 marca 1890 w Würzburgu) – niemiecki pisarz w okresie naturalizmu. (wyznanie luterańskie)
 |
| Grób na cmentarzu w Würzburgu. Źródło: Wikimedia Commons |
Życiorys ↑
Z powodu słabego zdrowia Hermann Conradi uczęszczał nieregularnie do szkoły i w istocie rzeczy był samoukiem. Kilka razy zmieniał gimnazjum, po czym od 1884 studiował filozofię, literaturę i filologię na uniwersytetach w Berlinie i Lipsku. W Berlinie przyłączył się do kręgu literackiego skupionego wokół braci Juliusa (1859–1930) i Heinricha Hart (1855–1906). Do wydanej w 1885 przez Wilhelma Arenta (1864–1913) antologii Moderne Dichter-Charaktere napisał programową przedmowę (Unser Credo), która zyskała uznanie w kręgach literackich. Przez krótki czas pracował jako redaktor w czasopiśmie Saar- und Blieszeitung w Neunkirchen.
Podczas studiów w Lipsku poznał Adolfa Bartelsa (1862–1945) i Otto Ericha Hartlebena (1864–1905). Pod wpływem filozofii Arthura Schopenhauera (1788–1860) i Fryderyka Nietzschego (1844–1900), wahał się pomiędzy rozpaczliwym pesymizmem a zaciętym nadczłowieczeństwem. W Lipsku ukazał się tomik liryki Hermanna Conradiego pt. Lieder eines Sünders (Pieśni grzesznika), jak również pierwsza powieść Phrasen (Frazy), w której przedstawił lipskich znajomych, którzy się rozpoznali i odczuwali do niego urazę. W tym samym roku dokończył powieść Adam Mensch, która z powodu sporu z wydawcą ukazała się w 1889.
Od 1887 Hermann Conradi przebywał w Monachium, gdzie nasiliła się u niego astma. Po ukazaniu się powieści Adam Mensch oskarżony został o propagowanie pism nieobyczajnych i bezbożnych. W 1889 opuścił Monachium i udał się do Würzburga, gdzie pracował nad dysertacją i nową powieścią Ein moderner Erlöser (Współczesny zbawca).
Hermann Conradi zachorował nieoczekiwanie na zapalenie płuc i zmarł 8 marca 1890 w Würzburgu.
Literatura ↑
Linki ↑
- Biografia i pisma H. Conradiego w Zeno.org.