Christoph Scheurl
Christoph Scheurl (ur. 11 listopada 1481 r. w Norymberdze; zm. 14 czerwca 1542 r. tamże) - niemiecki prawnik, dyplomata i humanista. (wyznania katolickiego)
Genealogia ↑
Rodzina kupiecka pochodząca ze Szwabii przeprowadziła się w 1467 r. z Wrocławia do Norymbergi. Ojciec Christoph Scheurl (1457-1519), kupiec, od 1485 r. obywatel Norymbergi; matka Helena Tucher (1462-1516); - ożenił się w Norymberdze w 1519 r. z Katharine Fütterer (1495-1543); miał 9 dzieci.
Życiorys ↑
Christoph Scheurl uczęszczał do szkoły łacińskiej w Norymberdze, po czym studiował od 1496 do 1497 r. w Heidelbergu, gdzie jego nauczycielami byli Conrad Celtis (1459-1508) i Jakob Wimpfeling (1450-1528). Od 1498 r. studiował prawo w Bolonii. W latach 1500-1504 podróżował po Włoszech. W tym czasie otrzymał w Rzymie święcenia jako kleryk. W 1506 r. został w Bolonii doktorem prawa kanonicznego i świeckiego.
Dzięki protekcji Johanna von Staupitza został profesorem prawa kanonicznego na nowo utworzonym uniwersytecie w Wittenberdze i w tym samym roku został tam wybrany na rektora. W 1508 r. został mianowany na książęcego radcę i asesora książęcego sądu w Lipsku i Altenburgu. W 1511 r. powołano go do Norymbergi jako konsultanta prawnego rady miasta. Od 1512 r.był doradcą prawnym rady miasta i funkcję tę pełnił aż do śmierci.
Od 1524 r. występował przeciw reformacyjnym wypaczeniom wewnątrz miejskiego kleru, który częściowo wprowadził zmiany w nabożeństwach. Z tego też powodu reprezentował miasto przed cesarzem i sejmem Rzeszy w Ratyzbonie. Początkowo nie odrzucał Reformacji i podczas rozmów religijnych w Norymberdze w 1525 r. opowiedział się po stronie ewangelickich księży. Prowadził korespondencję m.in. z Marcinem Lutrem (1843-1546), Filipem Melanchtonem (1497-1560) i Janem Eckiem (1486-1543). Jego zachowawcza pozycja między obu partiami religijnymi spowodowała, że Willibald Pirckheimer, Melanchton i inni reformatorzy zarzucili mu obłudę i dwulicowość. Po sporze z Melanchtonem zerwał kontakty z reformatorami i na sejmie Rzeszy w Augsburgu w 1530 r. opowiedział się po stronie katolickiej.
Jego ambiwalentna postawa w stosunku do Reformacji utrudnia jednoznaczną ocenę jego dzieł. Scheurl widział siebie jako humanistycznego irenistę, który troszczył się o pojednanie między obu partiami religijnymi. Chociaż popierał usunięcie nadużyć w Kościele, to mimo wszystko teologiczne intencje Reformacji były mu obce. Jednak bezsporne jest znaczenie jego pism. Jego »Geschichtsbuch« jest kroniką europejskiej historii lat 1511-28. Ważna jest także jego korespondencja z lat 1531-41, w której znajduje się zbiór informacji politycznych z tego okresu.
Dzieła (wybór) ↑
- Libellvs De Lavdibvs Germaniæ et Ducu[m] Saxoniæ. 1506.
- Libellus de Sacerdotum : [Cum carminibus Richardi Sbrulij]. 1514.
- Enth. außerdem: Utilitates misse. 1515.
- Vtilitates Misse D. (Christophori) Scheurli Epistola Pylati ad Tyberium Cesarem Epistola Lentuli ad Tyberium Cesare[m] ; Epistola Abgari ad jesum saluatorem Epistola responsiua ad Abgarum. 1516.
Literatura ↑
- Ernst Mummenhoff: Scheurl, Christoph. W: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 31, Duncker & Humblot, Leipzig 1890, s. 145–154.
- Christoph A. Stumpf: Scheurl, Christoph. W: Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 22, Duncker & Humblot, Berlin 2005, ISBN 3-428-11203-2, s. 715.
Linki ↑
- Portret w Trierer Porträtdatenbank.