Christian Wernicke


Christian Wernicke (także: Wernigke, Warneck, Werneke; ur. w styczniu 1661 r. w Elblągu (niem. Elbing); zm. 5 września 1725 r. w Kopenhadze) - niemiecki epigramatyk i dyplomata. (wyznania ewangelickiego)

Życiorys


Wernicke uczęszczał do gimnazjum w Elblągu, gdzie jego nauczycielem był Friedrich Hoffmann i w Toruniu. Od 1680 r. studiował filozofię i poezję w Kilonii u Daniela Georga Morhofa. Trzy lata spędził na dworze hrabiny Kathariny Hedwig von Rantzau i napisał tam kilka sielanek. Jakiś czas przebywał w Anglii jako duński polityczny agent, po czym udał się w 1696 r. do Hamburga, gdzie poświęcił się literaturze. Od 1706 r. był duńskim przedstawicielem dyplomatycznym w Paryżu. Z powodu choroby opuścił Paryż wrócił do Kopenhagi, gdzie zmarł 5 września 1725 roku.

Recepcja


Wernicke może być uznany za najbardziej błyskotliwego i wolnego pisarza XVII i XVIII wieku. Chwalili go zarówno Gotthold Ephraim Lessing i Friedrich von Hagedorn. W przeciwieństwie do nich Georg Gottfried Gervinus oskarżał go o naśladowanie tworzenia zdań w łacińskich utworach Friedricha von Logau. Natomiast historyk literatury Erich Schmidt twierdzi, że to podobieństwo bardzo rzadko się zdarza i tylko gdzieniegdzie wykazuje podobieństwo.

Dzieła (wybór)


  • Überschriffte oder Epigrammata in kurzen Satiren, kurzen Lobreden und kurzen Sittenlehren bestehend, 1697.
  • Ueberschriffte Oder Epigrammata, 1701.
  • Ein Heldengedicht, Hans Sachs genannt, 1702.
  • Poetischer Versuch in einem Heldengedicht und etlichen Schäfergedichten, mehrenteils aber in Überschriften bestehend, 1704.
  • N. Wernikens, ehemaligen Königl. Dänischen Staatsrahts, und Residenten in Paris, Poetische Versuche in Überschriften; Wie auch in Helden- und Schäfergedichten, 1749.

Literatura


  • Erich Schmidt: Wernicke, Christian. W: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 42, Duncker & Humblot, Leipzig 1897, s. 90-92.

Linki