Christian Gottfried Körner
Christian Gottfried Körner (ur. 2 lipca 1756 roku w Lipsku; zm. 13 maja 1831 roku w Berlinie) - niemiecki pisarz i prawnik. Körner przez kilka lat wspierał Friedricha Schillera oraz był pierwszym wydawcą jego dzieł zebranych. Wydał także poetycką spuściznę swojego syna Theodora Körnera. (wyznania ewangelickiego)
![]() |
Christian Gottfried Körner. (Portret wykonany przez Antona Graffa.) Źródło: Wikimedia Commons |
Genealogia
Ojciec Johann Gottfried (1726-1785), dr teologii, prof. teologii, superintendent i pastor, syn diakona Johanna Christopha z Weimaru i Christiane Elisabeth Olearius; matka Sophia Margaretha Olearius (1737-1785); - ożenił się w Lipsku w 1785 roku z Anną Marią (1762-1843), malarką i córką Johanna Michaela Stocka (1737-1773) z Norymbergii, rysownika i sztycharza oraz nauczyciela miedziorytnictwa Goethego; miał 2 synów Johanna Eduarda (1786-1786) i Karla Theodora (1791-1813) i córkę Emmę (1788-1815).
Życiorys
Christian Gottfried Körner był bardzo muzykalny oraz otrzymał surowe wychowanie w domu rodzinnym, gdzie ojciec sztukę tak dalece uważał za stosowną, jak dalece służyła celom wychowawczym. W latach 1769-1772 uczęszczał do szkoły książęcej w Grimma (obecnie Gymnasium St. Augustin zu Grimma), a potem studiował w Getyndze i Lipsku prawoznawstwo, ekonomię, matematykę. W 1778 został magistrem filozofii, w następnym roku doktorem prawa oraz habilitował się jako privatdozent (docent bez prawa do wynagrodzenia). W 1779/80, z hrabią Karlem von Schönburgiem odbył podróż przez Holandię, Anglię, Francję i Szwajcarię. Jego kariera zawodowa prowadziła go z Lipska (1781 adwokat konsystorza i Sądu Najwyższego) przez Drezno (1783 radca Najwyższego Konsystorza, jednocześnie w 1784 asesor Landes-Ökonomie-Manufaktur- und Kommerzien-Deputation, 1790 radcą Sądu Apelacyjnego, 1798-1812 aplikant w saksońskim Geheime Consilium von Sachsen-Weimar-Eisenach, 1813 radca rządu) do Berlina (1815 radca państwa w Ministerstwie Wewnętrznym, 1817 tajny radca w Ministerstwie Spraw Duchowych, Nauczania i Medycyny).
Po ślubie z Anną Marią Stock w jego domu przebywała także jej siostra Dora Stock z narzeczonym, razem tworzyli grono miłośników twórczości Schillera i postanowili w 1784 okazać mu swój szacunek wysyłając list i drobne prezenty. Korespondencja ta rozwinęła się później w przyjaźń i w latach 1785-1787, będący w trudnej sytuacji materialnej, Schiller mieszkał u Körnera i w dużej mierze był przez niego utrzymywany. Uwolniony poeta od trosk życia codziennego mógł zając się pracami poetyckimi i historycznymi. W latach 1812-1815 postarał się o wydanie wszystkich dzieł Schillera. Także po przesiedleniu się autora Zbójców do Weimaru, dom Körner w Dreźnie pozostał nadal miejscem spotkań poetów, muzyków, artystów i naukowców. Przychodzili tutaj m.in. bracia Alexander i Wilhelm von Humboldt, Wolfgang Amadeusz Mozart oraz Goethe. Z inspiracji Körnera, Schiller napisał Odę do radości (An die Freude) dla loży wolnomularskiej (Minerva zu den drei Palmen, której jego mecenas był członkiem.
Christian Gottfried Körner szukał także talentu i zdolności u swoich dzieci, które wspierał i rozwijał. Syn Theodor został poetą, a jego siostra Emma malarką. Jednak nie dane mu było długo cieszyć się swoimi utalentowanymi dziećmi, gdyż syn zginął 26 sierpnia 1813 w walkach z Francuzami, a córka nagle zachorowała i zmarła 5 marca 1815.
W swoim testamencie zapisał legat (zapis w testamencie zobowiązujący spadkobiercę do przekazania określonego świadczenia na rzecz osoby trzeciej) na rzecz ubogich studentów uniwersytetu w Berlinie.
Został pochowany obok swoich dzieci pod dębem w Wöbbelin w Meklemburgii.
Dzieła (wybór)
- Ueber die Freiheit des Dichters bei der Wahl seines Stoffs, 1789 (tekst w czasopiśmie Schillera Thalia, tom 2 zeszyt 6).
- Christian Gottfried Körner (1756 - 1831) Autographen: Brief von Christian Gottfried Körner an Friedrich Schiller, 1788.
- 2. Friedrich Schiller (1759 - 1805) Autographen: Briefe von Friedrich Schiller an verschiedene Adressat. Friedrich Schiller (1759 - 1805) Autographen: Brief von Friedrich Schiller an Christian Gottfried Körner, 1788.
- Aesthetische Ansichten , 1808.
- Briefe aus Sachsen an einen Freund in Warschau, 1808.
- Deutschlands Hoffnungen, 1813.
- Für Theodor Körners Freunde, 1814 (wydawca utworów syna).
- Leyer und Schwert, 1814.
- Stimme der Warnung bey dem Gerücht von geheimen politischen Verbindungen im preußischen Staate, 1815.
- Theodor Körners vermischte Gedichte und Erzählungen, 1815 (wydawca utworów syna).
- Friedrich Schillers literarischer Nachlaß, 1816 (wydawca).
- Für deutsche Frauen, 1824.
Literatura
- Fritz Jonas: "Christian Gottfried Körner". W: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 16, Duncker & Humblot, Leipzig 1882, s. 708-712 (online).
- Franz Menges: "Körner, Christian Gottfried". W: Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 12, Duncker & Humblot, Berlin 1980, ISBN 3-428-00193-1, s. 377 (online).