Christian August Lobeck

Christian August Lobeck (ur. 5 czerwca 1781 w Naumburgu (Saale); zm. 25 sierpnia 1860 w Królewcu) – niemiecki filolog klasyczny. Przełomowe były jego badania dotyczące historii religii Greków. Jako jeden z ostatnich niemieckich humanistów napisał swoje pisma wyłącznie w języku łacińskim. (wyznanie ewangelickie)

Christian August Lobeck
Christian August Lobeck.
Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia

  • Ojciec: Gottfried August, rektor szkoły katedralnej (Domschule) w Naumburgu;
  • Matka: Johanna Christina Sophie Kötteritsch;
  • Ożenił się: w 1815 z Emilie (1788–1879), córką superintendenta Karla Friedricha Kunze (1751–1825) w Bischofswerda; bezdzietny.

Życiorys

Christian August Lobeck rozpoczął w 1796 r. studia prawnicze w Jenie, ale po pierwszym semestrze przeniósł się na teologię do Lipska, gdzie słuchał wykładów filologów Gottfrieda Hermanna (1772–1848) i Christiana Daniela Becka (1757–1832). Po ukończeniu studiów teologicznych habilitował się w 1802 w Wittenberdze i prowadził tam wykłady o greckich i łacińskich klasykach. W 1814 r. otrzymał powołanie jako profesor elokwencji, archeologii i historii antycznej na uniwersytet w Królewcu, gdzie pracował do późnej starości.

W wyniku działalności Christiana Augusta Lobecka powstała „szkoła królewiecka”, która w przeciwieństwie do postulatu otwarcia w szerszym sensie filologii klasycznej na piśmienniczą i materialną spuściznę Greków i Rzymian, co reprezentował przede wszystkim August Boeckh (1785–1867), ograniczyła się do krytycznej interpretacji tekstów i w ramach tego dokonała wartościowych dokonań. W wydaniu Ajasa Sofoklesa (1809) dodał komentarz, który zawiera obfitość naukowych badań. Publikacje Phrynichus (1820), Paralipomena grammaticae Graecae (tomy I-II; 1837), Pathologiae sermonis Graeci prolegomena (1843) i Pathologiae Graeci sermonis elementa (tomy I-II; 1853–62) potwierdziły jego wielką znajomość starożytnej greki i przedstawiają do dziś bogate źródło materiału, pomimo że stosował metody antycznych gramatyków i nie uwzględniał nowej wiedzy językoznawstwa porównawczego.

Drugim obszarem jego zainteresowań była historia religii antycznych Greków. W Aglaophamus sive de theologiae mysticae Graecorum causis (1819) przeciwstawił się poglądom Friedricha Creuzera (1771–1858) zawartym w książce Symbolik und Mythologie der alten Völker, besonders der Griechen oraz innym spekulacjom o misteriach religijnych i próbował przedstawić naturalne powstanie religijnych wyobrażeń Greków. Praca ta dzięki trzeźwemu osądowi materiału posiadała zasadnicze znaczenie.

Do grona jego uczniów należeli Karl Ludwig Lehrs (1802–1878), Ludwig Heinrich Friedländer (1824–1909) i Johann Georg Baiter (1801–1877).

Dzieła (wybór)

  • De Sublimitate tragoediae Graecae propria. 1802.
  • Aglaophamus sive de theologiae mysticae graecorim causis, idemque poetrarum Orphicorum dispersas reliquias collegit. 2 tomy, 1829.
  • Paralipomena grammaticae Graecae. 1837.
  • Pathologiae sermonis Graeci prolegomena. 1843.
  • Pathologiae Graeci sermonis elementa. 1853.

Literatura

  • Ludwig Friedländer: Nekrolog auf Christian August Lobeck w: Neue Preußische Provinzial-Blätter. Tom 6, Königsberg 1860, s. 180–184.
  • Albert Lehnerdt: Auswahl aus Lobecks akademischen Reden. Berlin 1865.
  • Ludwig Friedländer: "Lobeck, Christian August" w: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 19, Duncker & Humblot, Leipzig 1884, s. 29–35, online.
  • Jula Kerschensteiner: "Lobeck, Christian August", w: Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 14, Duncker & Humblot, Berlin 1985, ISBN 3-428-00195-8, s. 727. (online).

Linki