Antoine-Léonard de Chézy
Antoine-Léonard de Chézy (ur. 15 stycznia 1773 r. w Neuilly-sur-Seine; zm. 31 sierpnia 1832 r. w Paryżu) - francuski orientalista i współzałożyciel indologii.
Uczył się języka arabskiego i perskiego u Antoine'a-Isaaca Silvestre de Sacy. Od 1814 r. prowadził pierwszą w Europie katedrę sanskrytu w Collège de France. W 1816 r. został członkiem Académie des Inscriptions et Belles-Lettres (pol. Akademia Inskrypcji i Literatury Pięknej). W 1822 r. był współzałożycielem Société asiatique.
Jego uczniami byli m.in. Franz Bopp (1791-1867), Wilhelm von Humboldt (1767-1835) i Friedrich Schlegel (1772-1829).
Genealogia ↑
Ojciec Antoine Chézy (1718-1798), inżynier i dyrektor szkoły l'École des ponts et chaussées; matka N.N.; - ożenił się w 1805 r. z Wilhelmine von Klencke (1783-1856); miał 2 synów, Wilhelma Theodora (1806-1865) i Maxa (1808-1846).
Dzieła (wybór) ↑
- Extraits du Livre des merveilles de la nature et des singularités des choses créées, par Mohammed ben Mohammed Kazwini, tłum. arabskiego, 1805.
- Yadjnadatta-badha, ou la Mort d'Yadjnadatta, épisode extrait et traduit du Râmâyana, poème épique sanskrit. 1814.
- Analyse du Mégha-Doûtah, poème sanskrit de Kâlidâsa. 1817.
- Théorie du Sloka, ou Mètre héroïque sanskrit. 1827.
- Amaruśatakasāraḥ. Anthologie érotique d'Amarou. Texte sanscrit, traduction, notes et gloses. 1831.