Charles Verlat


Michel Marie Charles Verlat (ur. 24 listopada 1824 w Antwerpii; zm. 23 października 1890 tamże) – belgijski malarz. Malował zwierzęta, sceny historyczne i religijne oraz portrety. W 1869 został profesorem w Arcyksiążęcej Saskiej Szkole Sztuk Pięknych w Weimarze, gdzie jego uczniem był Max Liebermann (1847–1935). Później był profesorem w Akademii Sztuk Pięknych w Antwerpii. Obrazy Verlata wyróżnia szerokie prowadzenie pędzla i mocna kolorystyka.

Charles Verlat - Autoportret
Autoportret.
Źródło: Wikimedia Commons

Życiorys

Verlat-Dziewczyna z Betlejem (1876)
Dziewczyna z Betlejem (1876).
Źródło: Wikimedia Commons

Charles Verlat uczył się w Akademii Sztuk Pięknych w Antwerpii u malarza Nicaise'a de Keysera (1813–1887) i dzięki jego wsparciu mógł od 1850 r. studiować w Paryżu. W 1855 r. otrzymał nagrodę na wystawie w Paryżu za obraz Tygrys atakujący stado bawołów. Podczas pobytu w stolicy Francji od 1850 do 1868 r. uczęszczał na zajęcia Hippolyte Flandrina (1809–1864) i Thomasa Couture'a (1815–1879) oraz zaprzyjaźnił się z Gustavem Courbet'em (1819– 1877). Na wystawie w Antwerpii w 1861 r. zaprezentował obraz pt. Wilk, który ugruntował jego renomę. Oprócz obrazów ze zwierzętami malował również sceny o tematyce historycznej i religijnej m.in. Bitwa pod Waterloo, Zdobycie Jerozolimy przez Godfreya z Bouillon (muzeum w Brukseli), Wesele w Kanie Galilejskiej, Opłakiwanie ciała Chrystusa, Maria z czterema Ewangelistami (muzeum w Antwerpii). Z obrazów przedstawiających zwierzęta można wymienić Polowanie na lwa, Walka o zdobycz, Złe sąsiedztwo, Czekanie na pana i Małpa goląca się przed lustrem.

W 1869 r. Charles Verlat został profesorem w Arcyksiążęcej Saskiej Szkole Sztuk Pięknych w Weimarze, gdzie jego uczniem był Max Liebermann (1847–1935). Namalował tutaj kilka portretów m.in. pianisty i kompozytora Ferenca Liszta (1811–1886). Po kilku latach przeniósł się do Antwerpii, gdzie po obytej w latach 1875–77 podróży do Egiptu, Palestyny i Syrii został w 1877 r. profesorem w tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych, a w 1885 r. jej dyrektorem. Jego były uczeń Henry van de Velde (1863–1957) założył w 1907 r. Szkołę Rzemiosła Artystycznego w Weimarze.

Księżna Sachsen-Weimar-Eisenach Wilhelmina Maria Zofia Ludwika (1824–1897)
Księżna Sachsen-Weimar-Eisenach Wilhelmina Maria Zofia Ludwika (1824–1897).
Źródło: Wikimedia Commons

Pobyt na Bliskim Wschodzie zaowocował ok. pięćdziesięcioma obrazami m.in. Młoda dziewczyna z Betlejem i Jeruzalem.

Literatura


Linki