Carl Zuckmayer

Carl Zuckmayer (ur. 27 grudnia 1896 r. w Nackenheim (Nadrenia); zm. 18 stycznia 1977 r. w Visp, Szwajcaria) - niemiecki pisarz. (wyznania katolickiego)

Carl Zuckmayer
Carl Zuckmayer.
Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia

Ożenił się 1) z Annemarie Ganz, 2) z Alice Frank z domu von Herdan (1901–1991), aktorką i pisarką; dzieci z 1) pierwszego małżeństwa Michaela, z 2) małżeństwa Maria Winnetou.

Życiorys

Carl Zuckmayer po ukończeniu gimnazjum w Moguncji wstąpił w 1917 r. do wojska. Do końca wojny walczył na froncie zachodnim. W 1917 r. opublikował pierwsze wiersze w czasopismach ekspresjonistycznych m.in. w Aktion Franza Pfemferta. Po wojnie studiował na różnych kierunkach we Frankfurcie nad Menem i Heidelbergu. W latach 1922-25 pracował jako dramaturg w Kilonii, Monachium i Berlinie. Zuckmayer w swoich pismach odchodził stopniowo od ekspresjonizmu i po pierwszych niepowodzeniach uzyskał sukces publikując komedię Der fröhliche Weinberg (1925). W 1933 roku, z powodu wystąpień publicznych przeciw nacjonalizmowi jego sztuki zostały zakazane w Niemczech. Zuckmayer zamieszkał w Austrii, z której uciekł w 1938 r. do Szwajcarii, skąd razem z rodziną emigrował do Stanów Zjednoczonych, gdzie żył jako farmer w Vermont. W 1946 r. wrócił do Niemiec jako cywilny pełnomocnik d/s kultury rządu amerykańskiego. 14 grudnia 1946 r. miała miejsce na scenie teatru w Zurychu prapremiera jego dramatu napisanego na emigracji Des Teufels General.

Sztuka ta, zainspirowana śmiercią niemieckiego generała i asa lotnictwa Ernsta Udeta, stała się najczęściej wystawianym utworem na scenach Niemiec, Austrii i Szwajcarii. W 1958 r. kupił dom w Saas-Fee (kanton Wallis), gdzie mieszkał do śmierci. Od 1967 r. łączyła go przyjaźń z Karlem Barthem. Prapremiery ostatnich sztuk Zuckmayer odbyły się w Zurychu, ostatniej Der Rattenfänger w 1975 roku.

Carl Zuckmayer był laureatem wielu nagród literackich m.in. Kleist-Preis (1925), Georg-Büchner-Preis (1929), Goethe-Preis der Stadt Frankfurt am Main (1952) i Heinrich-Heine-Preis der Stadt Düsseldorf (1972). Został obywatelem honorowym Nackenheim i Moguncji oraz otrzymał wiele odznaczeń.

Dzieła (wybór)

  • Kreuzweg. Dramat, 1921.
  • Der fröhliche Weinberg. Komedia w 3 aktzch, 1925.
  • Der Baum. Wiersze, 1926.
  • Der Schelm von Bergen. Komedia, 1934.
  • Ein Sommer in Österreich. Opowiadanie, 1937.
  • Die deutschen Dramen. 1947.
  • Schinderhannes. Komedia w 4 aktach, 1956.
  • Die Magdalena von Bozen.Powieść, 1959.
  • Engele von Loewen und andere Erzählungen. Opowiadania, 1965.
  • Auf einem Weg im Frühling. Wiedersehen mit einer Stadt. Aus dem Stegreif erzählt. Erzählung. Salzburg (Residenz) 1970, 1970

Literatura

  • Brigitte Marschall: Carl Zuckmayer. W: Andreas Kotte (Hrsg.): Theaterlexikon der Schweiz. Tom 3, Chronos, Zürich 2005, ISBN 3-0340-0715-9, s. 2157.
  • Michael Kohlhäufl: ZUCKMAYER, Carl. W: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL). Tom 17, Bautz, Herzberg 2000, ISBN 3-88309-080-8, s. 1590–1598.

Linki

Autor: Roman Penkała