Julius Vahlteich

Carl Julius Vahlteich (ur. 30 grudnia 1839 r. w Lipsku; zm. 26 lutego 1915 r. w Chicago, USA) - niemiecki polityk socjaldemokratyczny.

Julius Vahlteich
Julius Vahlteich.
Źródło: Wikimedia Commons

Życiorys

Vahlteich był synem mistrza szewskiego i do 1853 r. uczęszczał do szkoły Ratsfreischule w Lipsku. Ostatecznie nauczył się zawodu ojca po czym rozpoczął wędrówkę po Niemczech jako czeladnik. W latach 1861-1863 pracował w Lipsku jako samodzielny mistrz szewski. Od 1861 r. był członkiem Gewerbliche Bildungsverein ( Rzemieślnicze Stowarzyszenie Oświatowe). Po sporze z Augustem Bebelem został wykluczony ze Stowarzyszenia i w 1862 r. był współzałożycielem Verein Vorwärts. W 1862 r. przewodniczył razem z Friedrichem Wilhelmem Fritzsche centralnej komisji przygotowującej ogólnoniemiecki dzień robotnika.

Podpisał także pismo skierowane do Ferdinanda Lassalle'a, w którym proszono w/w, aby objął przywódczą rolę w ruchu robotniczym. Z tej inicjatywy powstało w maju 1863 r. liberalne stowarzyszenia ruchu robotniczego Allgemeinen Deutschen Arbeitervereins (ADAV, pol. Powszechny Niemiecki Związek Robotników), którego sekretarzem w centralnym zarządzie w Berlinie został Vahlteich. 12 stycznia 1864 r. ustąpił ze stanowiska i krytykował Lassalle'a za jego »postawę dyktatorską«. Po rezygnacji ze stanowiska pracował ponownie jako szewc i był jednocześnie pełnomocnikiem ADAV w Dreźnie. Jednak w grudniu 1864 r. został wykluczony z ADAV.

W 1866 r. przyłączył się do Międzynarodowego Stowarzyszenia Robotników (Pierwsza Międzynarodówka) Karola Marksa i Friedricha Engelsa i z ramienia organizacji został kierownikiem w Dreźnie. Ponadto w latach 1867-1869 był przewodniczącym Towarzystwa Edukacji Robotników w Dreźnie. W 1869 r. był współzałożycielem Sozialdemokratischen Arbeiterpartei (SDAP) w Eisenach i w następnych latach czołowym działaczem partii w Królestwie Saksonii. W latach 1874-1877 i 1878-1881 reprezentował saksoński okręg wyborczy w Reichstagu.

Julius Vahlteich był także redaktorem i współpracownikiem licznych czasopism socjaldemokratycznych. Jego wypowiedzi na łamach czasopism spowodowały, że w 1871 i 1877 r. został skazany w sumie na 22 miesiące więzienia. Poza tym w latach 1873-1875 działał jako opłacany agitator SDAP, w latach 1875-1876 był członkiem centralnej komisji SDAP. Był także członkiem komisji przygotowującej Program Gotajski.

Po wprowadzeniu przepisów skierowanych przeciwko ruchowi socjaldemokratycznemu, Julius Vahlteich, wyemigrował w 1881 r. do Stanów Zjednoczonych. Tam pracował początkowo jako szewc, później jako fotograf i od 1906 r. jako redaktor New Yorker Volkszeitung, a później w Chicagoer Arbeiter-Zeitung w Chicago.

Dzieła (wybór)

  • Der Parteikampf zwischen den Sozialisten in Deutschland. 1870.
  • Die Negerfrage in Amerika. 1902.
  • Erwiderung. 1904.
  • Ferdinand Lassalle und die Anfänge der deutschen Arbeiterbewegung. 1904.

Literatura

  • Heinz Hümmler: Vahlteich, Carl Julius. W: Geschichte der deutschen Arbeiterbewegung. Biographisches Lexikon. Dietz Verlag, Berlin 1970, s. 464-466.

Linki