Alexandre Calame

Alexandre Calame (ur. 28 maja 1810 w Corsier-sur-Vevey (dzisiaj część Vevey); zm. 17 marca 1864 w Mentonie) – szwajcarski malarz i grafik. Malował romantyczne pejzaże alpejskie, lodowce, wodospady, połamane przez burzę drzewa, chmury i skały, w ostatnich latach życia morze. (wyznanie ewangelicko-reformowane).

Alexandre Calame. Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia

• Ojciec : Samuel David (zm. 1826), zwany Rosset, kamieniarz.
• Matka : Julie z domu Borel.
• Ożenił się : w 1834 z nauczycielką muzyki Amélie Müntz Berger, córką nauczyciela muzyki Jean-Baptiste i uczennicą Ferenca Liszta (1811–1886).
• Dzieci : 4 synów m.in. Arthur (ur. 1843, malarz) i John (1854) (2 zmarło przed 1843) oraz córka Valérie (zm. 1849).

Życiorys

W 1824 rodzina Alexandra Calame zamieszkała w Genewie. W wieku dziesięciu lat stracił jedno oko. Mając 16 lat rozpoczął naukę u maklera giełdowego Diodati, który zauważył jego talent i w 1829 opłacił mu lekcje malarstwa u pejzażysty François Didaya (1802–1877).

Widok na jezioro Urner. Źródło: Wikimedia Commons

Po ślubie otworzył w 1834 atelier, w którym dawał lekcje rysunku. Od 1835  prezentował swoje szwajcarskie pejzaże przedstawiające Alpy i lasy w Paryżu i Berlinie. W tym samym roku pierwszy raz pojechał do Oberlandu Berneńskiego, gdzie później spędzał prawie każde lato w Alpach, z lub bez uczniów. W 1837 Alexandre Calame wystawiał swoje prace w Lipsku i Paryżu. W tym samym roku namalował pierwszy wielkoformatowy obraz Burza nad Handeck (Orage sur la Handeck), za który uzyskał w 1841 złoty medal na wystawie w Paryżu. Dla paryskiego marszanda Jeana Durand-Ruela zaczął wykonywać litografie. Do jego nowego genewskiego atelier przybywali bogaci klienci, arystokraci i uczniowie z całej Europy. Podczas podróży do Holandii w 1838 przebywał w Düsseldorfie i zainteresował się tamtejszą szkołą malarstwa.

W 1840 eksponował swoje prace w Londynie, a w 1842 zaprezentował w Paryżu obrazy: Mont Blanc, Jungfrau, Brienzersee, Mont Cervin i Monte Rosa. Ten ostatni uważany jest za jego najlepsze dzieło i apogeum jego kariery. W 1844 Calame podróżował z uczniami do Włoch. W Rzymie i Neapolu wykonał liczne obrazy, wśród nich Ruiny w Paestum (obecnie w muzeum w Lipsku). W 1846 udał się do Belgii i Holandii. Przez pewien czas w jego atelier pracował w 1847/48 Arnold Böcklin (1827–1901). Po śmierci córki Valérie w 1849 popadł w depresję. W 1850 wyjechał do Londynu, w 1852 do Kolonii, Düsseldorfu, Brukseli, Paryża; przy tej okazji spotkał niemieckich malarzy Carla Friedricha Lessinga (1808–1880) i Andreasa Achenbacha (1815–1910). W 1855 jego obraz Jezioro Czterech Kantonów (Lac des Quatre-Cantons) kupił Napoleon III za rekordową cenę 15.000 złotych franków. Zdrowie artysty zaczęło się pogarszać i zamieszkał na Lazurowym Wybrzeżu, gdzie malował morze.

Alexandre Calame był członkiem Akademii Sztuk Pięknych w: Sankt Petersburgu, Amsterdamie, Brukseli, Mediolanie i Genewie. Zmarł 17 marca 1864 w Menton.

Linki

• Valentina Anker: „Calame, Alexandre” w Historisches Lexikon der Schweiz (online.
• Valentina Anker: „Calame, Alexandre” w Sikart (online).
• Obrazy Alexandre Calame w artnet.