Charlotte Buff

Charlotte Sophie Henriette Buff (ur. 11 stycznia 1753 w Wetzlar; zm. 16 stycznia 1828 w Hanowerze) była wzorcem postaci Lotte w utworze »Cierpienia młodego Wertera« (niem. Die Leiden des jungen Werthers) Johanna Wolfganga Goethego (1749-1832). (wyznania ewangelickiego)

Charlotte Buff (1753-1828) Goethes Liebschaft
Charlotte Buff.
Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia

Ojciec Heinrich Adam (1711-95), zarządca zakonu krzyżackiego w Wetzlar, syn pastora Christopha w Steinbach koło Gießen i Anny Sophii Haberkorn z Windhausen koło Alsfeld; matka Magdalene Ernestine (1731-70), córka majora i komendanta Wetzlar Petera Ernsta Feylera i Charlotte Klumpp; - 4 kwietnia 1773 r. poślubiła w Wetzlar Johanna Christiana Kestnera (1741-1800), hanowerskiego sekretarza w służbie dyplomatycznej (niem. Legationssekretär); miała 8 synów i 4 córki.

Życiorys

Charlotte Buff została w 1768 r. zaręczona z Johannem Christianem Kestnerem. Po śmierci matki prowadziła od 1771 r. dom rodzinny i opiekowała się dziesięciorgiem młodszego rodzeństwa. 9 czerwca 1772 r. poznała Goethego podczas zorganizowanego przez jego babkę cioteczną Lange balu w Volpertshausen koło Wetzlar. Do momentu poznania Charlotte Goethe starał się o względy 17-letniej Johannette Lange, ale wkrótce zapomniał o Johannette. Lotte, jak nazywano Charlotte, tak bardzo go oczarowała, że prawie każdego dnia przebywał w domu Buffów, ale nie zdradził jej swoich uczuć. Kryzys w ich stosunkach nastąpił 16 sierpnia 1772 r. po skradzionym pocałunku, kiedy to Lotte wyjaśniła mu, że nie może na nic więcej liczyć niż na przyjaźń. Jak Goethe w działaniu Werthera połączył swój i Karla Wilhelma Jerusalema (1747-1772) los, tak w postaci powieściowej Lotte odwzorowana jest nie tylko Charlotte Buff, lecz także Maximiliane Brentano (1756-1793, Maximiliane von La Roche).

Już zewnętrzny opis postaci Lotte nie pasuje do Charlotte, która miała blond włosy i niebieskie oczy. Również zaprzeczają sentymentalne rysy książkowej postaci, żywemu charakterowi Charlotte. We wrześniu 1772 r. Goethe opuścił Wetzlar. O ślubie Charlotte i Kestnera nie poinformowano Goethego.

Po ukazaniu się w 1774 r. książki »Cierpienia młodego Wertera« (niem. Die Leiden des jungen Werthers) Kestner poczuł się dotknięty, ale w pięknym liście Goethe go uspokoił. Lotte und Kestner, krótko po ślubie zamieszkali w Hanowerze i do 1776 r. prowadzili intensywną korespondencję z młodym poetą. Później ich korespondencja osłabła. Po śmierci Kestnera sporadycznie Goethe pisał do Lotte. Ponownie spotkał ją w 1816 r. w Weimarze, gdzie odwiedziła swoją zamężną siostrę. Spotkanie to stało się tematem powieści Thomasa Manna (1875-1955) » Lotte in Weimar« (1939).

Charlotte Kestner zmarła 16 stycznia 1828 r., a jej grób znajduje się w Hanowerze na cmentarzu Gartenfriedhof.

Literatura

  • Jakob Minor: „Kestner, Charlotte” w Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 15, Duncker & Humblot, Leipzig 1882, s. 662 (online).
  • Wolfdietrich Rasch: „Buff, Charlotte (Lotte) Sophie Henriette, verehelichte Kestner” w Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 3, Duncker & Humblot, Berlin 1957, ISBN 3-428-00184-2, s. 8 (online).

Linki