Bruno Piglhein

Elimar Ulrich Bruno Piglhein (ur. 19 lutego 1848 w Hamburgu; zm. 15 lipca 1894 w Monachium) – niemiecki rzeźbiarz i malarz. Był przedstawicielem szkoły monachijskiej, współzałożycielem „Secesji Monachijskiej” i jej pierwszym prezydentem.

Bruno Piglhein
Bruno Piglhein (ok .1886).
Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia

  • Ojciec: Ludovicus Piglhein (1814–1876), architekt wnętrz.
  • Matka: N.N.
  • Brat: Johann Christian Ludwig (ur. 1842).

Życiorys

Bruno Piglhein studiował rzeźbiarstwo u Juliusa Lippelta (1829–1864), a potem w Akademii Sztuk Pięknych w Dreźnie, którą opuścił w 1866. Naukę kontynuował w atelier Johannesa Schillinga (1828–1910). Po krótkim pobycie we Włoszech poświęcił się malarstwu, którego uczył się u Ferdinanda Pauwelsa (1830–1904) w Arcyksiążęcej Saskiej Szkole Sztuk Pięknych w Weimarze. W 1871 przeniósł się do atelier Wilhelma von Dieza (1839–1907) do Monachium. Pod wpływem Hansa Makarta (1840–1884) stworzył liczne prace dekoracyjne. Również liczne obrazy o treściach mitologicznych (Pan i nimfa) z lat 70-tych wykazują zainteresowanie Bruno Piglheina twórczością Arnolda Böcklina (1827–1901). Uznanie zyskał dopiero w 1879 na wystawie w Monachium, gdzie zaprezentował obraz Moritur in Deo. W tym czasie zaczął malować pastelami postacie kobiece, dzieci i portrety.

W 1880 razem z Hugo von Habermannem (1849–1929) i Fritzem von Uhde (1848–1911) założył szkołę malarską. W latach 1885–86 Bruno Piglhein podróżował do Paryża i Jerozolimy. Tam powstało jego studium do Ukrzyżowania Chrystusa. W 1892 razem z Maxem Liebermannem (1847–1935), Reinholdem Lepsiusem (1857–1922), Wilhelmem Trübnerem (1851–1917), Lovisem Corinthem (1858–1925), Walterem Leistikowem (1865–1908), Peterem Behrensem (1868–1940), Hansem Olde (1855–1917), Josefem Blockiem (1863–1943), Adolfem Brüttem (1855–1939) Franzem von Stuckiem (1863–1928) i Ludwigiem Dillem (1848–1940) należał do założycieli „Secesji Monachijskiej”, której został pierwszym prezydentem.

Literatura

  • Friedrich Pecht: Geschichte der Münchener Kunst im 19. Jahrhundert. München 1888. s. 381—382.
  • Hermann Arthur Lier: Piglhein, Elimar Ulrich Bruno w Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 53, Duncker & Humblot, Leipzig 1907, s. 790.

Linki

Autor: Roman Penkała