Hermann Brockhaus


Hermann Brockhaus (ur. 28 stycznia 1806 r. w Amsterdamie; zm. 5 stycznia 1877 r. w Lipsku) - niemiecki orientalista. (wyznania ewangelickiego)

Hermann Brockhaus
Hermann Brockhaus.
Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia


Ojciec Friedrich Arnold (1772-1823), wydawca ; matka Sophie z domu Beurhaus, córka profesora prawa; - ożenił się z Ottilie Wagner (1811-83), siostra kompozytora Richarda Wagnera (1813-1883); 2 synów i 2 córki.

Życiorys


Hermann Brockhaus studiował języki orientalne w Lipsku, Getyndze i Bonn. Jego nauczycielami byli August Wilhelm von Schlegel (1767-1845) i Christian Lassen (1800-1876). Po studiach odbył podróż naukową przez Kopenhagę (1829-30), Paryż (1831-33) do Londynu i Oksfordu, w czasie której intensywnie studiował indyjskie rękopisy. W 1835 r. wrócił do Niemiec i osiadł po krótkim pobycie w Lipsku jako niezależny uczony w Dreźnie. Na podstawie rozprawy »Gründung der Stadt Pataliputra und Geschichte der Upakosa« (1835) otrzymał tytuł doktora. W 1839 r. został profesorem nadzwyczajnym języków orientalnych w Jenie, a w 1841 r. profesorem zwyczajnym w Lipsku. W 1846 r. został jednym z pierwszych członków Saksońskiej Akademii Nauk, w 1860 r. członkiem zagraniczny Bawarskiej Akademii Nauk w Monachium i w 1868 r. członkiem korespondencyjnym Pruskiej Akademii Nauk w Berlinie.

Hermann Brockhaus jako zakres swojej pracy wybrał indyjskie dramaty i bajki. Już w 1835 r. wystąpił z łacińskim tłumaczeniem »Prabodha Chandrodaya Krishna Misri Comoedia«, które było pierwszym alegorycznym poematem Indii dostępnym za Zachodzie. Jego główna zasługa leży w pierwszym wydaniu »Kathāsaritsāgara«, zbioru baśni Somadeva Bhatta. Warte uwagi w zakresie indologii są jego rozprawy »Über die Algebra des Bhâskara« (1852) i »Über die Chando-Manjarî - der Blüthenzweig der Metra-von Gangâdâsa« (1854), a w zakresie iranistyki »Vendidad Sade, Die heiligen Schriften Zoroasters« (1850) i »Die Lieder des Hafis, Persisch mit dem Kommentar des Sadi« (3 tomy 1854-60). Hermann Brockhaus należał do założycieli towarzystwa Deutsche Morgenländische Gesellschaft i w latach 1853-1865 redagował jego czasopismo Zeitschrift der Deutschen Morgenländischen Gesellschaft. Od 1856 r. redagował Allgemeine Encyclopädie der Wissenschaften und Künste Johanna Samuela Erscha (1766-1828) i Johanna Gottfrieda Grubera (1774-1851). Jego propozycja »O druku sanskryckich dzieł z łacińskimi literami« (niem. »Über den Druck sanskritischer Werke mit lateinischen Buchstaben«, 1841) znalazła powszechne przyjęcie.

Dzieła (wybór)


  • Prabodha Chandrodaya Krischna Misri. Sanscrite [et Latine] edidit Herm. Brockhaus. Fasc. prior continens textum Sansc. Fasc. posterior continens Scholia et scripturae varietatem.
  • 1835-1845.
  • Ueber den Druck Sanskritischer Werke mit Lateinischen Buchstaben : Ein Vorschlag. 1841.
  • Die Mährchensammlung des Somadeva Bhatta aus Kaschmir. 1843.
  • Über die Algebra des Bhâskara. 1852.
  • Über Somadeva's Bearbeitung der Vetâla-pancavinçati. 1853.
  • Über die Chando-Manjarî - der Blüthenzweig der Metra-von Gangâdâsa. 1854.
  • Die Lieder des Hafis : persisch mit dem Commentare des Sudi. 1854-1860.

Literatura


  • Hermann Camillo Kellner: „Brockhaus, Hermann.” W: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 47, Duncker & Humblot, Leipzig 1903, s. 263-272 (online).
  • Willibald Kirfel: „Brockhaus, Hermann.” W: Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 2, Duncker & Humblot, Berlin 1955, ISBN 3-428-00183-4, s. 626 (online).

Linki



Licencja Creative Commons
Ten artykuł jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.