Christian Brentano

Christian Franz Damian Friedrich Brentano (ur. 24 stycznia 1784 r. we Frankfurcie nad Menem; zm. 27 października 1851 r. tamże) - niemiecki pisarz i publicysta religijny. (wyznania katolickiego)

Christian Brentano. Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia

Ojciec Peter Anton Brentano (1735-1797), hurtownik i dyplomata; matka Maximiliane von La Roche (1756-1793), córka Sophie von La Roche; rodzeństwo m.in.

• Maria Sophie Therese zwana Sophie (1776-1800), wcześnie zmarła i pochowana w Oßmannstedt, w posiadłości Christopha Martina Wielanda
• Clemens Brentano (1778-1842), właściwie Clemens Wenzeslaus Brentano, był niemieckim pisarzem w okresie romantyzmu. Jego żoną była m.in. Sophie Mereau (1770-1806)
• Kunigunde Maria Ludovica Catharina Brentano, zwana Gunda (1780-1863), w 1804 roku wyszła za Friedricha Carla von Savigny, pruskiego ministra
• Maria Francisca Catharina (* 3. März 1782; † 5. Juni 1785)
• Elisabeth Catharina Ludovica Magdalena Brentano, zwana Bettine (1785-1859), pisarka i żona Achima von Arnima (1781-1831)
• Maria Ludovica Katharina Brentano, zwana Lulu (1787-1854);

- ożenił się w 1835 r. w Nicei z Emilie Genger; miał 8 dzieci (5 wcześnie zmarło).

Życiorys

Christian Brentano uczył się w latach 1791-1793 w gimnazjum w Tauberbischofsheim. Po śmierci jego matki ojciec przeprowadził się do Koblencji, a opiekę nad dziećmi sprawowali różni krewni. W dzieciństwie często zmieniał miejsce zamieszkania i szkoły. Po przerwaniu w Hamburgu nauki kupiectwa rozpoczął w 1803 r. studia medyczne w Marburgu, skąd przeniósł się do Jeny. W 1808 r. ukończył je, ale nie przystąpił do egzaminów końcowych.

Od 1808 do 1815 r. Christian Brentano administrował dobrami rodzinnymi w Bukovany u Kozárovic w Czechach i zainspirowany przez brata Clemensa zaczął pisać dramaty, z których tylko kilka zostało wydrukowanych. W 1816 r. w wyniku spotkania Johanna Nepomuka Ringeisa, dogmatycznego katolika, postanowił w 1817 r. zostać duchownym. W lecie tegoż roku podróżował z bratem Clemensem do Dülmen, do znanej mistyczki Anny Kathariny Emmerick. Po rocznym pobycie w Lucernie (1819) wrócił do Frankfurtu, a w 1823 r. przeprowadził się do Rzymu, gdzie spotykał się z grupą Nazareńczyków (np. Philipp Veit (1793-1877)) i do 1827 r. studiował teologię katolicką.

W latach 1830-1837 prowadził razem z przyszłą żoną, Emilie Genger, szkołę dla dziewcząt w Boppard, po czym przeprowadzili się do Aschaffenburga. Tutaj zmarł w 1842 r. jego brat Clemens, który uczynił go swoim spadkobiercą. Jako spadkobierca przygotował do publikacji pierwsze zbiorowe wydanie pism Clemensa Brentano, które po jego śmierci opublikowała w 1852 r. jego żona.

Christian Brentano zmarł po udarze mózgu 27 października 1851 r. we Frankfurcie nad Menem i został pochowany na cmentarzu Altstadtfriedhof w Aschaffenburgu.

Dzieła (wybór)

• Die zwölf Grundsteine Jerusalems oder Die Elemente der Kirche. 1829.
• Der unglückliche Franzose oder Der Deutschen Freiheit Himmelfahrt 1850.
• Nachgelassene religiöse Schriften. 1854.

Literatura

• Rochus von Liliencron: „Brentano, Christian” w Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 3, Duncker & Humblot, Leipzig 1876, s. 309 (online).