Emil August Braun
Emil August Braun (ur. 19 kwietnia 1809 w Gocie, zm. 11 września 1856 w Rzymie) – niemiecki archeolog klasyczny. (wyznanie ewangelickie)
![]() |
Emil August Braun, ok. 1840/45. Źródło: Wikimedia Commons |
Genealogia
- Ojciec : Friedrich August (1779–1854), leśnik;
- Matka Barbara Catharina z domu Henneberg (1780–1846).
Życiorys
Emil August Braun studiował początkowo medycynę, a od 1830 roku archeologię w Getyndze u Karla Otfrieda Müllera (1797–1840) i w Monachium. W Getyndze zetknął się z braćmi Jacobem (1785–1863) i Wilhelmem (1786–1859) Grimm. Po promocji kształcił się u Karla Augusta Böttigera (1760–1835) w Dreźnie. W 1833 roku został sekretarzem Eduarda Gerharda (1795–1867) w muzeum w Berlinie i jesienią tego samego roku wyjechał z nim do Rzymu. W następnym roku został archiwistą i bibliotekarzem w Istituto di Correspondenza Archeologica, w 1835 sekretarzem i redaktorem w „Bulletino”, a w latach 1840-56 kierował instytutem. Dużą część swoich sił i czasu poświęcił galwanoplastyce, wytworzeniu sztucznego marmuru i fotografii. Przy czym nie interesowała go strona finansowa tych przedsięwzięć. W chwili śmierci zostawił instytut w trudnej sytuacji finansowej.
Dzieła (wybór)
- Die Kunstvorstellungen des geflügelten Dionysios, 1839
- Tages und des Hercules und der Minerva heilige Hochzeit, 1839
- Antike Marmorwerke, 1843
- Die Schale des Kodros, 1843
- Zwei Dekaden antiker Marmorwerke, 1843
- Griechische Götterlehre, 2 tomy, 1850–1854
- Die Vorschule der Kunstmythologie, 1854
- Die Ruinen und Museen Roms, 1853.