Johann Friedrich Böhmer


Johann Friedrich Böhmer (ur. 22 kwietnia 1795 r. we Frankfurcie nad Menem; zm. 22 października 1863 r. tamże) - niemiecki historyk wyznania ewangelickiego.

Johann Friedrich Böhmer by Amelie de Barrelier 1845
Johann Friedrich Böhmer, 1845.
Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia


Ojciec Karl Ludwig (zm. 1817), radca dworu Palatynatu, później dyrektor kancelarii we Frankfurcie nad Menem; matka Juliane Wilhelmine von Hofmann; - kawaler.

Życiorys


Johann Friedrich Böhmer uczęszczał do gimnazjum i liceum Carolinum we Frankfurcie, po czym studiował w Heidelbergu i Getyndze. W Getyndze został w 1817 r. doktorem obojga praw. Dysponując dużym majątkiem rodzinnym zdecydował się po śmierci ojca w 1819 r. na podróż do Włoch, gdzie w Rzymie nawiązał kontakt z tamtejszymi niemieckimi artystami należącymi do grupy Nazareńczyków (niem. Nazarener).

Po powrocie do ojczyzny został w 1822 r. bibliotekarzem w Frankfurcie i administratorem w muzeum sztuki Städelsches Kunstinstitut und Städtische Galerie. Jednak w 1834 r. zrezygnował z posady w muzeum, po tym gdy w 1830 r. został pierwszym bibliotekarzem miejskim. Już w 1825 r. otrzymał posadę w archiwum miejskim co zaowocowało książką Codex Diplomaticus Moenofrancofurtanus (1836).

Wybitny impuls do jego późniejszej kariery naukowej dało spotkanie w 1823 r. Karla vom und zum Steina (1757-1831), który go jeszcze w tym samym roku powołał na członka towarzystwa Gesellschaft für ältere deutsche Geschichtskunde i do centralnej dyrekcji Monumenta Germaniae Historica. W 1824 r. został stałym sekretarzem towarzystwa i działał razem z Georgiem Heinrichem Pertzem (1795-1876). Jako zadanie naukowe przypadła mu edycja dokumentów niemieckich królów i cesarzy okresu średniowiecza. Prace te posłużyły także jemu do redakcji własnego dzieła, którego pierwszy tom Regesta chronologico-diplomatica regum atque imperatorum Romanorum 911–1313 ukazał się już w 1831 roku.

Od 27 lutego 1845 był członkiem Pruskiej Akademii Nauk.

Böhmer zmarł 22 października 1863 i został pochowany we Frankfurcie na cmentarzu Hauptfriedhof. Jego imieniem nazwano ulicę w dzielnicy Frankfurt-Westend.

Dzieła (wybór)


  • Regesta chronologico-diplomatica regum atque imperatorum Romanorum 911–1313. 1831.
  • Die Urkunden der römischen Könige und Kaiser von Conrad I. bis Heinrich VII., 911–1313. 1831.
  • Regesta chronologico-diplomatica Karolorum. Die Urkunden sämmtlicher Karolinger in kurzen Auszügen. 1833.
  • Codex diplomaticus Moeno-Francofurtanus. Urkundenbuch der Reichsstadt Frankfurt. 1836.
  • Fontes rerum Germanicarum zbiór oryginalnych dokumentów z XIII i XIV wieku, 3 części, 1843-45.
  • Regesta Imperii. 4 części, 1841-1859.
  • Wittelsbachische Regesten von der Erwerbung des Herzogtums Bayern bis zu 1340. 1854.

Literatura


  • Wattenbach, Wilhelm, "Böhmer, Johann Friedrich" w Allgemeine Deutsche Biographie 3 (1876), s. 76-78; URL: https://www.deutsche-biographie.de/pnd118660748.html#adbcontent .
  • Opitz, Gottfried, "Böhmer, Johann Friedrich" w Neue Deutsche Biographie 2 (1955), s. 393 f.; URL: https://www.deutsche-biographie.de/pnd118660748.html#ndbcontent.