Adolf Böhm

Ulica wiejska, 1890. Źródło: Wikimedia Commons

Adolf Böhm (ur. w 1844 r. w Waldenburgu (obecnie Wałbrzych na Dolnym Śląsku); zm. po 1891) - niemiecki malarz pejzażysta.

Życiorys

Böhm studiował malarstwo w latach 1871-73 w Bauhaus-Universität Weimar, gdzie był uczniem realisty Karla Gussowa (1843-1907). Gussow umożliwił mu w 1874 r. wystawę w Królewsko-Pruskiej Akademii Sztuk Pięknych (niem. Königlich Preußische Akademie der Künste) w Berlinie.

W roku 1884 Böhm zamieszkał na stałe w Wenecji, gdzie pracował jako wolny artysta. Niemcy pozostały nadal najważniejszym rynkiem zbytu jego dzieł. Tworzył zarówno widoki Weimaru i Wenecji, jak również wnętrz pomieszczeń. Znane były jego obrazy »Die Apollogalerie im Louvre« i »Inneres von San Marco, Venedig«. Ostatni został w 1922 r. wypożyczony ze zbiorów Kunstsammlungen zu Weimar ministerstwu finansów w Turyngii i w 1945 r. zaginął.

Literatura

• Artykuł powstał na podstawie Adolf Böhm (Maler), w: de.wikipedia.org.

Linki

• Obrazy, w: artnet. (dostęp 29.01.2016)