Christian Bobin

Christian Bobin (ur. 24 kwietnia 1951 w Creusot w departamencie Saona i Loara; zm. 23 listopada 2022 w Chalon-sur-Saône) – francuski pisarz i poeta. Wiara chrześcijańska odgrywa ważną rolę w jego twórczości, której najbardziej wyrazistymi przykładami są „Najniższy” (1992) i „Ressusciter” (2001).

Christian Bobin. Źródło: Wikimedia Commons

Biografia

Młodość

Christian Bobin urodził się 24 kwietnia 1951 w Creusot jako najmłodszy z trojga dzieci. Jego ojciec uczył wzornictwa przemysłowego w ośrodku szkoleniowym fabryki Schneidera. Od wczesnego dzieciństwa pasjonowały go książki. W wieku piętnastu lat zaczął interesować się filozofią, zwłaszcza dziełami Platona, Spinozy i Kierkegaarda. W okresie dorastania zetknął się z kryzysem przemysłowym i dramatem bezrobocia. Po maturze w 1969 roku studiował filozofię na uniwersytecie w Dijon. W wieku 25 lat zaczął pisać „Lettre pourpre”, pierwsze dzieło, które opublikował w 1977 roku, dzięki spotkaniu z Laurentem Debutem, młodym założycielem wydawnictwa Brandes. Po służbie wojskowej był kolejno bibliotekarzem (biblioteka miejska w Autun), przewodnikiem w ekomuzeum w Creusot, redaktorem w czasopiśmie Milieux, pomocnikiem pielęgniarza w szpitalu psychiatrycznym w Besançon i nauczycielem filozofii.

Kariera literacka

Pierwsze teksty Bobina publikowały wydawnictw Brandes, Paroles d’Aube, Le Temps qu'il fait, Théodore Balmoral, Fata Morgana. Od końca lat 80-tych jego książki wydawały na zmianę Fata Morgana i Gallimard, a następnie, na zmianę z Gallimardem, Lettres Vives i Le Temps qu'il fait.

Inspirację znajdował u poetów i powieściopisarzy, takich jak Jean Grosjean, André Dhôtel i Ernst Jünger. Swoim tekstom nadał prawie religijny charakter poprzez użycie poetyckiej i eterycznej prozy, która skłania do medytacji i kontemplacji. Jednak religia nie jest bynajmniej jego jedynym ulubionym tematem.

W 1991 roku Christian Bobin odniósł pierwszy sukces literacki dzięki książce „Une petite robe de fête”, której sprzedano 270 000 egzemplarzy. W następnym roku sensację wzbudziła opowieść „Najniższy”, poświęcona Franciszkowi z Asyżu, którą sprzedano w ponad 400 000 egzemplarzy. Wizja Boga i miłości, przedstawiona w opozycji do Absolutu szeroko pojętej religii, przyniosła autorowi w 1993 roku nagrody Prix des Deux Magots i Le Grand Prix catholique de littérature. Wydaje się, że autor znalazł w życiu Franciszka z Asyżu bardzo wierną ilustrację tej drogi, która przewija się przez całą jego twórczość („La Part manquante”, „Éloge du rien”, „La Souveraineté du vide”). Jest to droga, która prowadzi do samozaparcia i miłości, do daru życia i przyzwolenia na nie. Christian Bobin był apostołem ewangelicznej prostoty i chrześcijaństwa, które poważnie traktuje zapowiedź Chrystusa, że „ostatni będą pierwszymi, a pierwsi ostatnimi” (Mt 20, 16). Pod jego piórem wiara chrześcijańska odzyskała cierpkość i słodycz, ale także rewolucyjną moc. „Jesteśmy, jak nigdy, w czasach biblijnych. Dusze topnieją pod słońcem zachłanności. Pieniąc zastępuje oczy. To właśnie teraz, gdy wszystko jest stracone, mamy szansę usłyszeć, nareszcie, miłujący głos Chrystusa” - powiedział w „La Croix”.

W 1995 roku, naznaczonym nagłą śmiercią z powodu pęknięcia tętniaka poznanej we wrześniu 1979 roku jego przyjaciółki i matki trojga dzieci Ghislaine Marion (1951–1995), oddał hołd życiu w „La plus que vive” (1996). Już wcześniej Ghislaine stała się bohaterką jego książek „L’inespérée” (1994), „Isabelle Bruges” (1992). Jest ona również modelką, która służyła pisarzowi za punkt odniesienia, zwłaszcza jeśli chodzi o silny i powtarzający się w jego twórczości obraz postaci matki, jak i uprzywilejowaną adresatką listów miłosnych i innych tekstów publikowanych w tym okresie. Ojciec, który chorował na Alzheimera, zainspirował go do napisania książki „La Présence pure” (1999) o doświadczeniu nieświadomości.

Jego książki przybierają czasem formę dziennika, jak w „Autoportrait au radiateur” (1997), lub serii listów, jak w „Un bruit de balançoire” (2017).

W 2000 roku poznał i związał się z poetką Lydie Dattas, którą później poślubił. Pomimo sukcesu, pozostał autorem „zakochanym w ciszy i różach”, uciekając od od przyziemności sceny literackiej. Prowadził też kronikę zatytułowaną „Regard poétique” w miesięczniku „Le Monde des religions”. W 2016 roku otrzymał nagrodę Akademii Francuskiej za całokształt twórczości.

Christian Bobin zmarł 23 listopada 2022 roku w Chalon-sur-Saône, a grób jego znajduje się na cmentarzu Marciac w departamencie Gers.

Pisma (wybór)

Powieści i eseje

• Lettre pourpre, 1977.
• Le Feu des chambres, 1978.
• Le Baiser de marbre noir, 1984.
• L'Homme du désastre, 1986.
• Le colporteur, 1986.
• Ce que disait l'homme qui n'aimait pas les oiseaux, 1986.
• Dame, roi, valet, 1987.
• Lettres d'or, 1987.
• Une petite robe de fête, 1991.
• Najniższy (fr. "Le Trè-bas", 1992), Wydawnictwo Polskiej Prowincji Dominikanów "W drodze", Poznań, 1995.
• L'Inespérée, 1994.
• Quelques jours avec elles, 1994.
• La plus que vive, 1996.
• Autoportrait au radiateur, 1997.
• L'Équilibriste, 1998.
• Ressusciter, 2001.
• Le Christ aux coquelicots, 2002.
• Une bibliothèque de nuages, 2006.
• La Dame blanche, 2007.
• Les Ruines du ciel, 2009.
• Un assassin blanc comme neige, 2011.
• La Grande Vie, 2014.
• Un bruit de balançoire, 2017.
• Le Muguet rouge, 2022.

Poezje

• Le Huitième Jour de la semaine, 1986.
• L’Enchantement simple, 1989.
• Le Colporteur, 1990.
• La Vie passante, 1990.
• Un livre inutile, 1992.
• La Présence pure, 1999.
• L’Enchantement simple et autres textes, 2001.
• La Présence pure et autres textes, 2008.
• Éclat du Solitaire, 2011.
• Le Plâtrier siffleur, 2018.
• Les poètes sont des monstres, 2022.

Literatura

• Stéphanie Tralongo: Les réceptions de l'œuvre littéraire de Christian Bobin : des injonctions des textes aux appropriations des lecteurs, praca doktorancka, 2001, online, dostęp 27.12.2022.
• Masoumeh Ahmadi: La question du bonheur dans l’œuvre de Christian Bobin, 2012, online, dostęp 27.12.2022.

Linki

• Christian Bobin w fr.wikipedia.org, online, dostęp 27.12.2022.
• L’écrivain français Christian Bobin est mort w: cath.ch. 26.11.2022, online, dostęp 27.12.2022.
• Mort de Christian Bobin, “ermite du Creusot”, à l'âge de 71 ans w: actualitte.com. 25 listopad 2022, online, dostęp 27.12.2022.

Tematy pokrewne