Gustav Hermann Bläser

Gustav Hermann Bläser (także Blaeser) (ur. 9 maja 1813 w Düsseldorfie; zm. 20 kwietnia 1874 Cannstatt) – niemiecki rzeźbiarz należący do berlińskiej szkoły rzeźbiarstwa Christiana Daniela Raucha (1777–1857).

Gustav Bläser
Gustav Bläser, 1853, czarno-biała ilustracja obrazu Friedricha Keila.
Źródło: Wikimedia Commons

Życiorys

Po przeprowadzce rodziny do Kolonii Gustav Bläser uczył się tam od 1815 do 1818 r. rysunku w prywatnej szkole Egidiusa Mengelberga (1770–1849), a potem w prywatnej szkole rzeźbiarstwa u Caspara Arnolda Greina (1764–1835). W latach 1828–31 kontynuował naukę u kolońskiego rzeźbiarza i portrecisty Christopha Stephana (1797–1864). W następnych latach brał udział w pracach restauracyjnych w katedrze w Moguncji. W 1834 r. rozpoczął naukę w Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie, gdzie został uczniem Christiana Daniela Raucha (1777–1857). Przez siedem lat pracował w warsztacie swego nauczyciela i brał udział w realizacji wielu jego dzieł.

Po pobycie we Włoszech w latach 1844–45 Gustav Bläser osiadł na stałe w Berlinie. Po powrocie wykonał grupę rzeźb "Wojownik pod ochroną Pallas Ateny" na moście Schloßbrücke. Jego ostatnią ukończoną pracą był posąg z marmuru króla Fryderyka Wilhelma IV przed Nową Oranżerią (Orangerieschloss) w Poczdamie.

Gustav Bläser został pochowany w Berlinie-Mitte na cmentarzu Friedhof der Dorotheenstädtischen und Friedrichswerderschen Gemeinden.

Dzieła (wybór)

  • Grupa rzeźb "Wojownik pod ochroną Pallas Ateny" na moście Schloßbrücke, Berlin.
  • Posąg króla Fryderyka Wilhelma IV na koniu, (Dombrücke) Kolonia, 1861/63.
  • Popiersie Georga Wilhelma Friedricha Hegla, Hegelplatz w Berlinie-Mitte, 1872.
  • Posąg z marmuru króla Fryderyka Wilhelma IV przed Nową Oranżerią (Orangerieschloss) w Poczdamie.

Literatura

  • Rochus von Liliencron: „Bläser, Gustav Hermann” w Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Band 2, Duncker & Humblot, Leipzig 1875, s. 693 (online).

Linki

Autor: Roman Penkała