Herman Wilhelm Bissen

Herman Wilhelm Bissen (ur. 13 października 1798 w Szlezwiku; zm. 10 marca 1868 w Kopenhadze) jest najwybitniejszym po Thorvaldsenie duńskim rzeźbiarzem.

Herman Wilhelm Bissen.
Źródło: Wikimedia Commons

Życiorys

Herman Wilhelm Bissen wyrastał w Gelting i Schleswigu. W wieku 18 lat udał się do Kopenhagi, gdzie uczył się malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych. Za namową Bertela Thorvaldsena (1770–1844), którego został uczniem, poświęcił się rzeźbiarstwu. W latach 1824–34 przebywał w Rzymie, co było możliwe dzięki otrzymywanym stypendiom. Tutaj spotkał niemieckiego rzeźbiarza Christiana Daniela Raucha (1777–1857). Pod wpływem Bertela Thorvaldsena styl romantyczny prac Hermana Wilhelma Bissena zmienił się na klasycystyczny. W 1827 podróżował na Sycylię. W 1828 roku otrzymał złoty medal Akademii Sztuk Pięknych, z którym związane było stypendium na dalszy pobyt w Rzymie.

W 1834 roku Bissen wrócił do Kopenhagi, gdzie w 1840 został profesorem w tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych, której dyrektorem był w latach 1850–63. W tym czasie jego styl ewoluował w kierunku realizmu.

W 1836 roku Bissen ożenił się z Emilie Hedvig Møller (zm. 1850), z którą miał dwóch synów: rzeźbiarza Vilhelma Bissena, który prowadził dalej jego warsztat i malarza pejzażystę Rudolfa Vissena. Po śmierci żony w 1850 roku poślubił w 1852 Marie Cathrine Sonne.

W 1858 stworzył monumentalny pomnik Duńskiego żołnierza, w latach 1854–61 powstała statua Adama Gottloba Oehlenschlägera (1779–1850), a w 1862 brązowa figura Lwa z Idstedt zlokalizowana we Flensburgu, a upamiętniająca bitwę pod Idstedt ((25/26 lipca 1850).

Herman Wilhelm Bissen zmarł 10 marca 1868 w Kopenhadze.