Bernhard Scholz

Bernhard Ernst Scholz (ur. 30 marca 1835 w Moguncji; zm. 26 grudnia 1916 w Monachium) – niemiecki dyrygent, kompozytor i pedagog muzyczny. (wyznanie katolickie)

Scholz
Bernhard Scholz.
Źródło: Wikimedia Commons

 

Genealogia

Ojciec Christian (1806-1880), fabrykant; matka Katharina Margarete May (1808-1875); – ożenił się 1.9.1858 w Moguncji z Marie Luise Seyler (1834–1904); dzieci 5 synów i 2 córki.

Życiorys

Bernhard Scholz uczył się gry na fortepianie w Moguncji u Ernsta Pauera (1826–1905) i w latach 1855–1856 w Berlinie studiował kontrapunkt u Siegfried Dehn (1799–1858) i muzykologię. W 1856 r. uczył kontrapunktu w Konserwatorium Monachijskim. Jako kapelmistrz pracował w teatrze w Zurychu (1857), Norymberdze (1858) i Hanowerze (1859–65). Między 1865 a 1866 kierował Società Cherubini we Florencji, a następnie uczył w Berlinie w Konserwatorium Sterna i Konserwatorium Kullaka. W latach 1871–83 dyrygował orkiestrą we Wrocławiu. W 1883 r. został dyrektorem Konserwatorium Hocha we Frankfurcie nad Menem, gdzie pracował do 1908 roku.

Dzieła (wybór)

  • Carlo Rosa,opera, Monachium 1858.

  • Ziethen'sche Husaren, opera, Wrocław 1869.

  • Morgiane, opera, Monachium 1870.

  • Golo, opera, Norymberga 1875.

  • Der Trompeter von Säkkingen, oper, Wiesbaden 1877.

  • Die vornehmen Wirte, opera, Lipsk 1883.

  • Ingo, opera, Frankfurt 1898.

  • Anno 1757, opera, Berlin 1903.

  • Mirandolina, oper, Darmstadt 1907.

Literatura

Autor: Roman Penkała