Otto Behaghel
Wilhelm Maximilian Otto Behaghel (ur. 3 maja 1854 w Karlsruhe; zm. 9 października 1936 w Monachium) - niemiecki germanistyczny mediewista zaliczany razem z Hermannem Paulem do grupy młodogramatyków. (wyznanie ewangelickie)
Genealogia ↑
Ojciec Felix Behaghel (1822-88), radca konsystorza w Karlsruhe; matka Pauline Luise Nanette Wielandt; - ożenił się 2 sierpnia 1887 r. w Monachium z Clarą Elisabeth Marią Dorotheą Zöller; miał syna i córką.
Życiorys ↑
Po ukończeniu gimnazjum w Karlsruhe Otto Behaghel studiował filologię klasyczną i nowożytną w latach 1873-76 w Heidelbergu, Getyndze i Paryżu. W 1876 r. doktoryzował się dysertacją »Die Modi im Heliand, ein Versuch auf dem Gebiete der Syntax« u Karla Bartscha w Heidelbergu, w 1878 r. habilitował się tam z filologii germańskiej i romańskiej pracą » Die Zeitfolge der abhängigen Rede im Deutschen« i rozpoczął pracę jako Privatdozent. W 1880 r. założył razem z Fritzem Neumannem (1854-1934) czasopismo »Literaturblatt für Germanische und Romanische Philologie«. W 1882 r. został profesorem nadzwyczajnym, w 1883 r. przeniósł się do Bazylei jako profesor zwyczajny. Od 1888 do 1925 r. był profesorem zwyczajnym filologii germańskiej w Gießen.
Głównym obszarem pracy Otto Behaghela były historia języka niemieckiego i składnia niemiecka. Behaghel należał do czołowych przedstawicieli »młodogramatycznej szkoły«. Zajmował się także działalnością wydawniczą. W latach 1924-1933 wydawał czasopismo »Gießener Beiträge«, które przetrwało do dzisiaj jako »Beiträge zur Deutschen Philologie«. Spis wszystkich jego publikacji obejmuje prawie 1000 tytułów.
Uczniem Otto Behaghela był Andreas Heusler.
Dzieła (wybór) ↑
- Eneit. 1882.
- Hebels Werke, Briefe v. Johann Peter Hebel. 1883.
- Die deutsche Sprache. 1886.
- Die Zeitfolge der abhängigen Rede. 1878.
- Geschichte der deutschen Sprache. 1891.
- Syntax d. Heliand. 1897.
- Gebrauch der Zeitform im konjunktiven Nebensatz der Deutschen. 1898.
- Bewusstes und Unbewusstes im dichterischen Schaffen. 1907.
- Deutsche Syntax. I-IV (1923-1928).
Literatura ↑
- Friedrich Maurer: „Behaghel, Otto.” W: Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 1, Duncker & Humblot, Berlin 1953, ISBN 3-428-00182-6, s. 747 (online).
Linki ↑
- Biografia Behaghela w Institut für Germanistik Gießen.
- Pisma Behaghela w Deutsche Digitale Bibliothek.
Ten artykuł jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.