Richard Beer-Hofmann

Richard Beer-Hofmann (ur. 11 lipca 1866 w Wiedniu; zm. 26 września 1945 w Nowym Jorku) – austriacki powieściopisarz, dramaturg i liryk, którego twórczość zaliczana jest do nurtu secesji. (wyznanie mojżeszowe)

Hugo von Hofmannsthal, Richard Beer-Hofmann, Arthur Schnitzler i Hermann Bahr (1895) . Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia

Ojciec Hermann Beer, prawnik i przemysłowiec z Radiměřa (niem. Rothmühl) na Morawach; matka Rosa Steckerl z Borka Fałęckiego; – ożenił się 14 maja 1898 w Wiedniu z Pauliną Anną Lissy (ur. 1879); dzieci syn i 2 córki.

Życiorys

Po wczesnej śmierci matki Richard Beer-Hofmann wychowywał się w Brnie i Wiedniu, w domu wujka Aloisa Hofmanna, przez którego został adoptowany 14 marca 1884 roku. W Wiedniu ukończył gimnazjum akademickie i od 1880 r. studiował prawo na tamtejszym uniwersytecie. W 1890 r. uzyskał stopień doktora prawa. W tym samym roku poznał Hugo von Hofmannsthala (1874–1929), Hermanna Bahra (1863–1934) i Arthura Schnitzlera (1862–1931), z którymi połączyła go wieloletnia przyjaźń. Po krótkiej działalności jako reżyser w Berlinie postanowił zostać wolnym pisarzem, co umożliwiła mu dobra sytuacja finansowa.

Zbiór nowel Novellen (1893), powieść Der Tod Georgs (Śmierć Jerzego, 1900) są nacechowane psychologizmem dekadentyzmu i pod silnym wpływem psychoanalizy. W 1904 r. sukces odniosła jego wierszowana tragedia Der Graf von Charolais (Hrabia Charolais), za którą otrzymał w 1905 roku nagrodę Volks-Schillerpreis. Z symbolizmu wyniknął jego zwrot ku mistyce religijnej judaizmu. Tematowi temu poświęcił wiersz Schlaflied für Mirjam (Kołysanka dla Miriam, 1897) i niedokończony cykl dramatów Die Historie von König David (Historia króla Dawida).

Po I wojnie światowej i panującej inflacji Richard Beer-Hofmann został zmuszony do podjęcia pracy i od 1920 do 1932 r. współpracował jako reżyser z Maxem Reinhardtem (1873–1943). Po aneksji Austrii przez Niemcy był prześladowany z powodu żydowskiego pochodzenia i 19 sierpnia 1939 udał się na emigrację, najpierw do Szwajcarii (Zurychu), a potem do Nowego Jorku. W 1945 r. otrzymał amerykańskie obywatelstwo. W okresie emigracji ukazał się tomik wierszy Verse (1941) i fragmenty autobiografii Paula (1944).

Dzieła (wybór)

• Novellen, 1893.
• Schlaflied für Mirjam (wiersz), 1897.
• Der Tod Georgs (powieść), 1900.
• Der Graf von Charolais. Ein Trauerspiel, 1904.
• Gedenkrede auf Wolfgang Amadé Mozart, 1906.
• Jaákobs Traum. Ein Vorspiel, 1918
• Die Historie von König David : ein Zyklus, 1920–1933.
  • Jaákobs Traum, 1920.
  • Der junge David. Sieben Bilder, 1933.
• Vorspiel auf dem Theater zu König David, 1936.
• Verse, 1941.
• Paula. Ein Fragment, 1949.

Literatura

• Stefan Scherer: Richard Beer-Hofmann und die Wiener Moderne. Max Niemeyer, Tübingen 1993.
• Fritz Martini: „Beer-Hofmann, Richard” w Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 1, Duncker & Humblot, Berlin 1953, s. 737 (online).
• „Beer-Hofmann Richard” w Österreichisches Biographisches Lexikon 1815–1950 (ÖBL). Tom 1, Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften, Wien 1957, s. 64 (PDF).