Wilhelm Gottlieb Becker

Wilhelm Gottlieb Becker (ur. 4 listopada 1753 r. w Obercallenberg; zm. 3 czerwca 1813 r. w Dreźnie) był niemieckim pisarzem. (wyznania ewangelickiego)

Wilhelm Gottlieb Becker
Wilhelm Gottlieb Becker. Rycina według portretu Antona Graffa.
Źródło: Wikimedia Commons

Życiorys ↑

Wilhelm Gottlieb Becker wcześnie został sierotą i dzięki wsparciu baronowej von Ingersleben wychowywał się w Gerze. W latach 1773-76 studiował prawoznawstwo w Lipsku, ale pod wpływem kręgu skupionego wokół Adama Friedricha Oesera (1717-1799) zainteresował się sztuką i literaturą piękną.

Od 1776 r. Wilhelm Gottlieb Becker uczył w szkole Philanthropinum w Dessau. W latach 1778-1782 przebywał w Strasburgu, Bazylei i Zurychu i północnych Włoszech. Przywieziony z podróży bogaty zbiór rysunków sprzedał księciu Albertowi Sasko-Cieszyńskiemu (1738-1822). Po powrocie w 1782 r. został profesorem Akademii Rycerskiej w Dreźnie. W 1795 r. otrzymał nadzór nad Drezdeńską Galerią Antyczną, Münzkabinettem (zbiór numizmatyczny) i od 1805 nad Grüne Gewölbe (muzeum jubilerstwa i złotnictwa). Wiosną 1799 r. przebywał u niego Christoph August Tiedge (1752-1841).

Wilhelm Gottlieb Becker uzyskał uznanie dzięki tłumaczeniu książki Bardona "Kostüm der ältesten Völker" (1776) i rozprawie "Vom Kostüme an Denkmälern" (1776). Był także chętnie czytanym poetą i autorem opowiadań ("Taschenbuch zum geselligen Vergnügen", 1791—1814. "Erzählungen", 1796—1810. "Darstellungen", 1798—1808). Pisał o ogrodach i budowlach ogrodowych, o Plauenscher Grund, o Seifersdorfer Tal oraz był aktywnym przyjacielem sztuki. Tłumaczył i wydawał pisma Erazma z Rotterdamu (1466-1536). Jego główne dzieło "Augusteum, Dresdens antike Denkmäler" (3 tomy, 1804—11) wyróżnia się dzięki wybornym miedziorytom, które wierniej oddają styl dzieła niż wcześniejsza praca Le Plata. Jego pismo "Zweihundert seltene Münzen des Mittelalters in genauen Abbildungen mit historischen Erläuterungen" (1813) poświęcone jest średniowiecznym monetom, zawiera ich opis i uzupełnione jest wyśmienitymi ilustracjami.

Dzieła (wybór) ↑

  • Gedichte an Elisen. 1775.
  • Die Muse. 1775.
  • [Michel-François Dandré-Bardon] Costume der ältesten Völker. tłumaczenie, 1776.
  • Ephemeriden der Menschheit oder Bibliothek der Sittenlehre, der Politik und der Gesetzgebung. 1776.
  • Vom Costume an Denkmälern. 1776.
  • [Erasmus, Desiderius] Lob der Narrheit. tłumaczenie, 1780.
  • Ueber Wasern und seinen Prozeß. razem z Augustem Ludwigiem von Schlözerem, 1782.
  • Das Seifersdorfer Thal. 1792.
  • Taschenbuch für Garten-Freunde. 1797.
  • Darstellungen. 1798.
  • Der Plauische Grund bei Dresden. 1799.
  • Guirlanden. 1812.
  • Ueber die Flötzgebirge im südlichen Polen, besonders in Hinsicht auf Steinsalz und Soole. 1830.

Literatura ↑

  • Karl Ludwig Urlichs: „Becker, Wilhelm Gottlieb.” W: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 2, Duncker & Humblot, Leipzig 1875, s. 228 ( online).

Linki ↑

Licencja Creative Commons
Ten artykuł jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.

Autor: Roman Penkała